The making of

Ronald van Harxen, STONE | zondag 13 maart 2022 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 441x

Mock-up

Hugo 'uut Barlo' nam de kast voor zijn rekening. Behalve timmerman, fungeerde hij - zeker zo belangrijk - ook als architect en later ook als schilder. Het begon in het najaar met het maken van een tekening en een zogeheten mock-up (een model op ware grootte). Dit laatste was nodig om de camera’s goed te kunnen positioneren, te zorgen dat de broedruimte en de invlieopening scherp in beeld kwamen en te voorkomen dat er een dode hoek ontstond of de camera’s elkaar filmden.  Dat vergde heel wat trial and error.

Het sluisje

Complicerend daarbij was dat er voorin de kast natuurlijk een martersluis ingebouwd moest worden. Om te voorkomen dat een of meer jongen zich daarin zouden verschansen op het moment dat we ze wilden ringen (2020 ligt nog vers in het geheugen) moesten we iets bedenken. Natuurlijk hadden we een uithaalbare sluis kunnen maken, maar dat ging in dit geval niet omdat de camera er bovenop was gemonteerd. De camera verwijderen leek ons niet zo’n goed plan: een los contactje en de boel functioneert niet meer. De oplossing bleek een van buitenaf bedienbaar schuifdeurtje. Heel stilletjes de ladder op, schuifje in positie brengen - voor de binneninvliegopening - en dan pas het luikje open om de jongen te pakken. Vergt t.z.t. nog wel wat aandacht omdat we natuurlijk niet willen dat er een jong klem komt te zitten. In een andere kast werkt het systeem echter perfect, dus we gaan ervan uit dat het hier ook gaat lukken.

Luikje aan de zijkant

De kast kan bovenaf open - het dak kan er letterlijk af - maar dat is alleen nodig als er iets met de camera’s of de bedrading is. Om de jongen te ringen kunnen we simpelweg het luikje aan de zijkant verwijderen. Voordeel is ook dat er minder licht in de kast valt en de jongen zich waarschijnlijk achterin zullen verschuilen. Een beproefd systeem dat we ook bij veel van onze andere kasten gebruiken.

Anti-marter

De martersluis bestaat uit twee ten opzichte van elkaar verspringende openingen (de buiten- en de binneninvliegopening) verbonden door dwars geplaatst tussenschot dat tot een centimeter of tien van de bodem komt. Het idee is dat een steenmarter weliswaar met zijn snuit door binnenopening kan, maar om er in zijn geheel door te kruipen, moet hij ongeveer zijn rug breken. Hij past namelijk niet van kop tot staart.in het sluisje zoals een steenuil wel. Helemaal afdoende is het niet: er zijn ook klein uitgevallen steenmarters die een moord begaan voor een vers steenuilenkuiken omdat ze de hongerdood nabij zijn, maar we vertrouwen erop dat de meeste marters er zich niet aan zullen wagen.

Het dak erop

In de laatste fase moesten we de hulp inroepen van onze vaste kastentimmerman Hennie 'uut Meddo' om de kast van bitumen te voorzien. Dat is nogal een prutswerkje waarbij ervaring een hoop scheelt. Het moet gezegd: een professionele dakdekker had het niet beter gedaan. Het metalen ringtje dat aan de voorkant zichtbaar is, is geen trekpin zoals bij een handgranaat - zoals hier een daar wel geopperd werd - maar houdt het dak op zijn plek Aan de achterkant zit er nog zo een. 

Toen dat allemaal zijn beslag had gekregen, was het nog 'slechts' een kwestie van plaatsen. Daarover een volgende keer.

Steenuilenoverleg Nederland (STONE) is een landelijke werkgroep die steenuilenbescherming en -onderzoek coördineert, stimuleert en faciliteert. Daartoe wordt samengewerkt met relevante binnen- en buitenlandse, professionele en vrijwilligersorganisaties. STONE is een vrijwilligersorganisatie, zonder betaalde krachten. Bezoek de website van STONE

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over