The hanging of

Ronald van Harxen, STONE | zondag 20 maart 2022 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 340x

We hebben het altijd over nestkasten ophangen als we ergens een nieuwe kast gaan plaatsen. Waar dat vandaan komt, is me eigenlijk een raadsel; we hebben geen enkele nestkast hangen. Althans niet op de wijze zoals ze dat bij onze oosterburen wel doen, met twee ijzerdraden onderaan een tak gebonden. Maar goed, dat terzijde. The hanging van de camerakast wel nog wel even een dingetje. Niet zozeer het 'hangen' zelf- dat was feitelijk een peulenschilletje - maar wel ervoor te zorgen dat alles naar behoren werkte.

Zes man sterk

Zaterdag 18 december - we hebben het uiteraard over 2021 - was de dag waarop het moest gebeuren. Eerst thuis bij Hugo - waar de kast stond - om de camera’s aan te sluiten en de zaak te finetunen, daarna naar Lichtenvoorde. Twee ploegen, elk drie man sterk: de hangploeg en de techploeg. Daar aangekomen gingen we direct aan de slag. Voordat de duisternis in zou vallen, moest de zaak operationeel zijn. En het liep al tegen twaalven.

De kast 

Voor de hangploeg betekende dat: verwijderen van de oude kast en plaatsen van de nieuwe. Dat eerste was in een handomdraai gepiept, het tweede vergde iets meer werk. Doordat de nieuwe kast een flink stuk groter was dan de oude én en er twee flinke camera’s waren ingebouwd, was hij een stuk zwaarder. Zomaar met de kast op de schouder de ladder op, was geen optie. De sterkste boven in de boom om de kast aan te pakken en de twee, iets minder sterken, de kast de ladder opschuiven naar boven; dat bleek de beste aanpak. U ziet het op de foto. Aangezien de sterkste ook nog eens voor fotograaf moest spelen, is zijn eigen actie helaas niet voor het nageslacht vastgelegd. Maar geloof me, het was een toer.

Afwerken

Toen we eenmaal de precieze positie bepaald hadden, was het met drie schroeven bevestigen een fluitje van een cent. Uiteraard lieten we die verantwoordelijke taak over aan timmerman én hoofd technische dienst Hugo. Daarna mocht binnenhuisarchitect en gelegenheidsstoffeerder Pascal de vloerbedekking leggen. Om de uilen alvast een beetje een thuisgevoel te geven, hebben we oude vloerbedekking als afdeklaag gebruikt. Daaronder ligt een hoogwaardig tapijt van compost en boomschors. Met een uurtje was alles gepiept.

De techniek

Voor de koffie was het wachten tot de techploeg ook zover was. Die klus had wat meer om het lijf. Van de glasvezelaansluiting in het woonhuis moest er een netwerkkabel naar de zender die boven op zolder was bevestigd worden getrokken Vandaaruit wordt nameliijk het wifisignaal draadloos doorgezonden naar de ontvanger die aan de schuur was bevestigd. Vervolgens werd de kabel doorgetrokken naar de computer die boven op de zolder aan de wand van de schuur is geschroefd en vandaaruit naar de nestkast om hem daar te verbinden met de camera’s. Dat had wat voeten in de aarde!

Beeld!

Er is gekozen voor een draadloze overbrenging omdat we anders het halve erf hadden moeten opbreken om een kabelgoot te trekken. En toen begon het prutswerk* waarop de techploeg het patent heeft: zorgen dat er beeld komt. Als laatste was de buitencamera aan de beurt. Die was gedacht in een boom tegenover de boom waarin de kast hangt. Voordat ook die goed afgesteld was, waren we weer een half uurtje verder. De koffie was inmiddels koud geworden. Maar we hadden beeld! Van drie camera’s.

De rest is geschiedenis.

* Begrijp me niet verkeerd, ik bedoel niet dat het knullig werk was - integendeel - maar dat het een heel gefriemel was met al die losse eindjes in verschillende kleuren.

Steenuilenoverleg Nederland (STONE) is een landelijke werkgroep die steenuilenbescherming en -onderzoek coördineert, stimuleert en faciliteert. Daartoe wordt samengewerkt met relevante binnen- en buitenlandse, professionele en vrijwilligersorganisaties. STONE is een vrijwilligersorganisatie, zonder betaalde krachten. Bezoek de website van STONE

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over