The day after

Ronald van Harxen, STONE | zondag 26 april 2020 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 802x

Meeleven

Niemand die het echt zag aankomen. Ja, natuurlijk, de marter was eerder langs geweest. Er was dus een kans dat hij weer zou komen. Maar als het dan gebeurt, is toch een schok. Op de chat werd dan ook heel veel leed gedeeld. De een staat er wat nuchterder in, de ander wat emotioneler. Voor alle gevoelens moet ruimte zijn. Natuurlijk zijn het 'maar' dieren, maar dat wil niet zeggen dat het je koud hoeft te laten. Meeleven was er ook voor het mannetje. Iemand haalde Achilles Cools erbij die schreef dat kauwen heel gevoelig zijn voor het verlies van een partner en dagenlang kunnen rouwen. Persoonlijk vind ik het altijd lastig dat soort emoties vol op dieren te projecten, maar de tijd dat de wetenschap van mening was dat dieren geen gevoelens kenden, ligt gelukkig inmiddels ver achter ons. Lees Frans de Waals boek Een tijd voor empathie er maar eens op na. En iedereen heeft weleens gehoord over rouwverwerking bij olifanten.

Oud worden is een luxe

Aan de andere kant: ook een kauwenleven gaat door. En de dood hoort net zo onlosmakelijk bij leven als geboren worden, om maar eens een dooddoener van stal te halen. Er zijn maar weinig dieren die - net als wij - de luxe van een rustige oude dag kennen. Meestal zijn ze veel eerder al ten prooi gevallen aan een hongerig medebeest, op zoek naar eten voor zijn eigen kroost. Eten en gegeten worden is natuurlijk ook een gemeenplaats van jewelste, maar daarom niet minder waar. Opvallend trouwens hoe vaak je in dit soort situaties in algemeenheden grossiert. 

Kansloos

Holenbroeders als kauwen zijn bijzonder kwetsbaar voor predatie omdat hun vluchtweg bijna altijd is geblokkeerd; slechts weinig holen kennen een achterdeur. Ook in de natuur niet. Een kauw die in een oud zwarte spechtenhol in een beuk broedt, is net zo kansloos. In deze kast had de tweede opening misschien een kans geboden, maar zo vast in slaap was er geen redden aan. Een marter gaat niet voor niks in het holst van de nacht op stap. Een aanval uit het niets is zijn kracht. In dezelfde nacht zijn op het erf trouwens ook 2 nesten van houtduiven geplunderd. Of de houtduiven daarbij zelf ook het loodje gelegd hebben, is niet bekend. Vrouw steenuil schoot 2 keer als door een wesp gestoken de kast uit. De eerste keer misschien wel gealarmeerd door de doodskreet van de kauw. Alert zijn, constant op je hoede, dat moesten wij vroeger toen we in ons nakie op de Afrikaanse steppes rondliepen en dat moeten de meeste dieren nog steeds. Een fractie van een seconde te laat en het is voorbij.

Nieuwe vloerbedekking

We gaan afwachten hoe het verder gaat. In de loop van de ochtend kwam al een nieuw paartje poolshoogte nemen. En later dook er een in kast in om met een stuk papier weer naar buiten te komen. Eerlijk gejat. Op de tak trok hij er kleine stukjes af, stopte die in zijn bek, ging nog een keer de kast in om oude vloerdekking op te halen en vloog met de snavel vol weg. Waarschijnlijk bedoeld om zijn eigen nest wat op te leuken en een goede beurt te maken bij zijn vrouw. De een zijn dood, is de ander zijn vloerkleed. Het leven gaat blijkbaar verder, ook bij de kauwen. En dat is maar goed ook.

Steenuilenoverleg Nederland (STONE) is een landelijke werkgroep die steenuilenbescherming en -onderzoek coördineert, stimuleert en faciliteert. Daartoe wordt samengewerkt met relevante binnen- en buitenlandse, professionele en vrijwilligersorganisaties. STONE is een vrijwilligersorganisatie, zonder betaalde krachten. Bezoek de website van STONE

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over