💔 Daar zit je dan als jonge weduwnaar in je mooie nestkast. Je wil verder en het liefst zo snel mogelijk een nieuwe partner vinden, zodat dit broedseizoen niet verloren gaat, maar hoe pak je dat aan zonder dating-app….?
En dan komt ze opeens je huis en leven ingestormd....(M links en V rechts)
Er is nog geen onderzoek waaruit blijkt dat kerkuilen dating-apps als Tinder e.d. gebruiken. Dus laten we er maar van uitgaan dat ze het op een andere manier voor elkaar moeten krijgen.
Vorig jaar hebben we al eens beschreven hoe belangrijk de populatie van ongepaarde kerkuilen is; de zg. ‘floaters’. Zij staan als het ware langs de zijlijn te wachten tot er ergens een plekje vrijkomt en kunnen dan binnen een paar dagen zo’n gat al opvullen. Super belangrijk om het aanstaande broedseizoen voor deze plek niet verloren te laten gaan. Maar ook deze floater populatie heeft natuurlijk een flinke knauw gekregen van die sneeuwperiode, misschien nog wel meer dan de territoriale paartjes.
Maar M weet dus dat er mogelijk geïnteresseerde vrouwtjes in de buurt zijn. Wat hij buiten de hooiberg doet om hun aandacht te trekken kunnen we alleen maar naar raden, maar we hebben de afgelopen dagen M natuurlijk hartstochtelijk horen schreeuwen vanuit de hooiberg en met succes. 25 februari zat er een nieuw ongeringd vrouwtje in de kast (zie clip) en hoewel ze overdag weg was kwam ze de volgende nacht weer terug. Iedereen blij (en vooral ook M), maar het bleek toch een soort one-night-stand; na die tweede nacht is ze niet meer voor de camera’s verschenen.
De avond daarna werd er weer een bosmuis in de kast op voorraad gelegd. Het zou het begin worden van een spectaculaire baltsnacht, die prachtig is samengevat in deze clip.
Vanaf ongeveer 23:00h is er een nieuw vrouwtje in de hooiberg; ook deze is weer ongeringd. Heeft zij gisteren die muis ook al van hem gehad ? Veel liefde lijkt er nog niet tussen deze 2 en als gebruikelijk start de balts behoorlijk agressief. Duidelijk 2 individuen die op hun eigen ruimte zijn gesteld en bovendien uitgerust zijn met een setje dodelijke wapens. Voorzichtigheid is geboden; net als wanneer je blind-date opeens met een honkbalknuppel op komt dagen….
Bijzonder is ook dat M weliswaar V heeft uitgenodigd in ‘zijn’ kast, maar dat zij fysiek de sterkste en ook de meest agressieve is. Waar ben ik aan begonnen, zal hij zich misschien hebben afgevraagd. Maar in de loop van de uren zie je een prachtige verschuiving van agressie naar interesse en zelfs voorzichtige acceptatie. Het schreeuwen maakt plaats voor zacht snorrend gekir en de klauwen worden voorlopig opgeborgen; de snavel wordt niet meer gebruikt om te bijten maar om kopjes te geven en de ander zijn/haar veren te poetsen.
CLIFF HANGER !!
En terwijl wij met zijn allen wegzwijmelen bij dit prachtige schouwspel en al beginnen te dagdromen over eitjes en kuikens komt er toch nog een onverwachte wending. Terwijl de zon net op is krijgt het vrouwtje toch twijfels of het niet allemaal te snel gaat (dit is puur projectie van mijzelf 😬) en zij verdwijnt uit de kast en uit de hooiberg, nadat ze nog wel even snel die bosmuis verorberd heeft. M lijkt niet onder de indruk, hij weet dat het goed zit, maar is dat ook zo……? (wordt vervolgd)
Is dit de ware ? (vanochtend net voor vertrek van V)
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
