Spannende tijden

Roos Tol | donderdag 30 mei 2019 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 1035x

Van eitje naar vogel op eigen poten en vleugels, het is en blijft een wonder. En nu komen we overal “en nergens” de jongkies tegen. Pluizenbolletjes met veel te grote snavels. Kleuren nog niet helemaal op orde. Motoriek nog niet helemaal onder controle. Maar klaar voor de start!

En vanaf de start….

In theorie hebben “onze” tuinvogels gemiddeld tussen de dertien maanden (roodborst) en tien tot vijftien jaar (koolmees) te gaan. Onze specht zou wel negen jaar kunnen halen en de holenduif acht. Mussen halen zo’n drie jaar.
Dan hebben we het over ideale omstandigheden of zelfs gevangenschap.
In het echies gaat het vaak net even anders.

Leven is …

Zoals we zagen bij Kauwtje Dongen, gaat het niet altijd hoe wij het graag zouden zien. Het enige kuuk, bijna op uitvliegen, ten prooi gevallen aan de kerkuil. Met de camera er bovenop. Dat was en is heftig.
Had de kerkuil een kauwenjong het nest in gebracht bij heur eigen kuuks, dan was er niemand overstuur geweest. 
Wat we allemaal niét zien, is even heftig als wat we wél zien. Gelukkig herpakken ouders zich, blijven er kleintjes te verzorgen of beginnen we opnieuw. Van ei tot achttien grammetjes, van celletje tot volwassen en volwaardige vogel.

Tot volgend jaar graag

Het gros van de kuikens zal het helaas niet halen. Zo is het nu eenmaal. We kunnen ze helpen. Door bijvoorbeeld niet aan kuikens te komen, tenzij volkomen duidelijk is dat we met een weesje te maken hebben (neem contact op met de vogelbescherming voor de juiste verzorging of opvang).
Door te zorgen voor bloeiende tuinen waar rupsen in gedijen (elke gevangen rups betekent: een vlinder minder… jazeker).
Door kelderroosters en andere putten af te dekken met gaas, opdat de kleintjes er niet in vallen. Door de ouders te helpen met een beetje voer, water, struikgewas, fruit, bomen. En wat persoonlijke nootjes.

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Great_Tit_fledgeling.jpg

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over