Rumoer in de buurt

Ronald van Harxen, STONE | dinsdag 17 maart 2020 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 754x

De broer van

De eerste die ik hoorde was de broer van onze cameradame. Hij zat in een eik, niet ver van de plek waar de nestkast hangt waarin vorig jaar geboed werd. Hij schreeuwde zich de longen uit het lijf in een kennelijke poging mij schrik aan te jagen. Grappig te bedenken dat ik hem een kleine 3 weken nog in de hand had om de ring af te lezen. Zou hij me herkend hebben? Het duurde maar even of ook zijn vrouw kwam aanvliegen om naast hem in de boom te gaan zitten. Zou graag willen weten wat er in hun koppies om ging.

Opnieuw bezet

Nog geen 10 seconden later hoorde ik een tweede man, roepend vanaf de plek waar broer en zijn vrouw in 2018 genesteld hadden. In 2019 waren ze vandaar verhuisd naar een de plek als reactie op ongewenst bezoek van een steenmarter (zie ook mijn blog Lieve zus). Blijkbaar is de marter niet meer terug geweest na onze schoonmaakactie en heeft een nieuw paartje er zijn intrek genomen. Ze hebben er zich gewoon tussen gewurmd. Of de buurt nog niet vol genoeg is:). 

Welk schuurtje?

Aan de rand van het dorp zat de volgende. Die had ik vorig jaar ook al gehoord, maar toen geen idee waar hij precies zat. Afgelopen winter werden we echter benaderd door mensen in de buurt die regelmatig een steenuil in de perenboom zagen zitten. Ze vermoedden dat hij in een klein schuurtje bij de buren had gebroed, een schuurtje dat op de nominatie stond een keer gesloopt te worden. Een kast erbij hangen, leek dan ook wenselijk. De perenboom stond echter wel heel dicht bij het woonkamerraam en het terras zodat we kozen voor de buitenkant van een schuurtje, een tiental meters verwijderd van het schuurtje waarin ze vorig jaar gebroed zouden hebben (zie foto in de header). De uilen zitten er nog steeds dus. Erg spannend voor welk schuurtje ze dit jaar gaan kiezen.

Spontaan

De buurman verderop hoefde niet gestimuleerd te worden. Hij mengde zich spontaan in de strijd toen hij zijn buurman en mij in duet hoorde. De twijfel die ik vorig nog had of er bij de buren een boerderij wel echt een nieuw stel zou huizen, werd weggenomen toen ook deze zich spontaan begon te roeren. Tjonge, het kon niet op vanavond.

Cameraman deed mee

De volgende die terugriep was opnieuw een oude bekende: onze cameraman. Uiteraard wist ik al dat de plek bezet was:), maar om het plaatje compleet te krijgen, toch maar even meegenomen. Het duurde denk ik 30 seconden en toen protesteerde hij luidkeels tegen mijn aanwezigheid. Ik heb hem verder maar met rust gelaten.

Elftal compleet

Zo was het de hele avond raak. Toen ik thuiskwam had ik er maar liefst 11 op de teller staan. Het zouden er ook 12 kunnen zijn want op één plek twijfel ik of het er 1 of 2 waren. Het was een plek ie al een paar jaar niet bezet was, dus veel hoop had ik aanvankelijk niet. Tot mijn verrassing riep hij binnen 10 seconden terug vanaf een rasterpaaltje in het weiland bij de overburen. Raak! Toen ik de volgende plek probeerde, riep er een achter mij plots een. Een nieuwe, of die van zojuist? Het leek of hij mij achtervolgde want toen ik de hoek omging naar de volgende plek schoof hij mijn richting op om midden op de kruising als een halve zool te blijven roepen. De boodschap was duidelijk: oprotten jij!

Steenuilenoverleg Nederland (STONE) is een landelijke werkgroep die steenuilenbescherming en -onderzoek coördineert, stimuleert en faciliteert. Daartoe wordt samengewerkt met relevante binnen- en buitenlandse, professionele en vrijwilligersorganisaties. STONE is een vrijwilligersorganisatie, zonder betaalde krachten. Bezoek de website van STONE

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over