Pootjebaden

Roos Tol | zondag 1 mei 2022 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 450x

En dan is er ook nog dat grappige krulletje in de staart.
Mevrouw gaat uit praktische overwegingen onopvallend gekleed, maar de helderblauwe spiegel heeft zij ook. En in al haar bedekte eenvoud is zíj het die het karakteristieke eendengeluid maakt. Kwaa-kwaa-kwaa-kwaa-kwaak. Kwek-kwek-kwek-kwek-kwek.

Overal en alles

Maar de wilde eend is zo alomtegenwoordig dat je zijn schoonheid bijna als vanzelfsprekend zou gaan zien. Hij huist in parken, vijvers, meren, moerassen, overal waar ondiep water is. Natte natuur, sloten in akkers en weilanden. De aanwezigheid van mensen deert hem niet. Sterker nog… eendjes voeren in het park, wie is daar niet mee groot geworden?

Nu zal een deel van die brood-eenden geen “echte” wilde eend meer zijn. Er is veel vermenging tussen wilde en gedomesticeerde eenden, waardoor kleuren kunnen variëren.

Nodig heeft hij dat brood niet en het biedt zeker niet de benodigde variatie. Wilde eenden eten bijkans alles. Slakken, wormen, insecten, waterdiertjes, zaden, grassen, granen en peulvruchten, waterplanten (kroos) en waterdiertjes als kikkers, kreeftjes, visjes… en dus waarschijnlijk ook wel de dikkopjes in “onze” vijver…
Het dieet van de wilde eend gaat met de seizoenen mee.

De manier van met kop en borst duikend onder water naar voedsel zoeken waarbij de achterste helft van de eend boven water blijft, heet “grondelen”.
Wilde eend, krakeend, pijlstaart en slobeend zijn grondeleenden.

Jaar van de Wilde Eend

2020 was het Jaar van de Wilde Eend. De aantallen namen zorgwekkend af maar niemand wist waarom.
Uit onderzoek blijkt dat er heel veel risicofactoren zijn – natuur- en milieugebonden – maar het grootste verlies lijkt te schuilen in het verloren gaan van gemiddeld 2/3e van de 7 tot 11 pullen (jongen).
De lijst vijanden is lang. Reigers, snoeken, vossen, kraaien, steenmarters, verwilderde katten, bruine ratten…

Er is onder meer winst te behalen met het bieden van beschermde nesten door bijvoorbeeld het plaatsen van eendenkorven. Met aangepast beleid van maai- en graafbeheer aan oevers en in moerasgebieden. 

Accipiter nisus: sperwer!

We kunnen niet afsluiten zonder de allerlaatste spectaculaire bezoeker te noemen: Heer Sperwer was hier!
Net als bij de wilde eend zie je hier heel goed dat de vijver niet zo groot is als het lijkt. Wilde eend, 50 – 62 cm groot, vulde de halve vijver.
Heer sperwer leek wel een Mevrouw sperwer, zo groot als hij daar zat.
We zijn benieuwd of we hem nog terugzien!

PS

“Onweerstaanbaar” noemde ik de wilde eend helemaal aan het begin.
Er is echter één eendje in de geschiedenis dat deze woeste schoonheid kon weerstaan. Een heel net eendje.

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over