Ober!

Ronald van Harxen, STONE | zondag 17 juni 2018 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 733x

Zouden we de prooien van de afgelopen week gebruiken om een pizzabodem mee te beleggen, dan zou deze eruitzien als op bijgaande afbeelding. Bijna driekwart zou in beslag worden genomen door kleine (niet nader te duiden prooien) en regenwormen. Helemaal bovenin treffen we de exquise gerechten voor fijnproevers aan: salamander, spin en ook meikever. Verrassend wel hoe meikever van ordinair volksvoedsel (zoiets als aardappels) in een paar weken tijd tot een verfijnde amuse voor de kapitaalkrachtige gastronomen is geraakt. Mogelijk is de oogst mislukt of wordt het aanbod kunstmatig laag gehouden.

Sinds deze week is vanwege het aanhoudende zomerweer het terras geopend. De populariteit is groot. De gasten zijn er niet weg te slaan en blijven regelmatig tot in de kleinen uurtjes hangen om een paar uur later al weer aan te schuiven voor het ontbijt. Topdagen voor de horeca!

Vlieguren maken

De afgelopen week is weer eens duidelijk geworden welke voordelen de plaatsing van de Winterswijkse kast heeft voor nestjongen die op het punt staan uit te vliegen. De brede tak waarop de kast geplaatst is, biedt prachtige mogelijkheden de nabije omgeving te verkennen en de eerste vlieguren te maken. Om daarna weer snel in de vertrouwde en veilige omgeving van de kast te kunnen terugkeren. Deze periode is de meest riskante in een steenuilenleven en een veilige ’speel- en oefenplek’ is dan bijzonder wenselijk.

Trouwens: niet alleen voor de steenuilen is het plezierig, voor ons als kijkers is het echt genieten geblazen. Avond aan avond lijkt het viertal er een wedstrijd van te maken wie de meeste kijkersharten kan doen smelten. Ze zijn nu 37 dagen oud en de meest vermetele van het stel zal mogelijk in de loop van de week besluiten dat het ouderlijk huis te klein voor hem/haar is geworden en niet meer in de kast terugkeren. De 3 anderen zullen ongetwijfeld niet lang daarna volgen. Daarmee sluiten we dan een fantastisch mooi seizoen af. Een seizoen dat eindelijk weer eens volgens het boekje verliep. Ook wel eens leuk, toch? Maar zover is het nog niet. Mogelijk plakken ze er wat extra voorstellingen aan vast onder het motto: the show must go on! (zolang het geld (= kijkers) in het laatje brengt). Wat ons betreft mogen ze!

Dongen

Vrouw Dongen heeft er nu 28 broeddagen opzitten, de kans dat de eieren uitkomen, wordt met de dag kleiner. Zoals ik al in mijn blog van donderdag schreef geef ik er helaas niet veel meer voor. Hoe lang ze nog op de eieren zal blijven zitten is moeilijk te zeggen. Bekend is dat steenuilen wel tot 50 dagen kunnen blijven broeden. Gisteren troffen we daarvan zelf nog twee voorbeelden. Beide vrouwtjes hadden eind april al eieren en zaten gisteren nog steeds te broeden, hard op weg naar een dubbele zo lange broedduur als gebruikelijk. Is dat zielig? Voor ons als mensen voelt dat misschien wel zo. Het moet immers geen pretje zijn zo lang in een relatief kleine ruimte in een bepaalde houding te moeten blijven zitten. En dat allemaal ook nog eens voor niets. Of de uilen zelf het ook zo ervaren is moeilijk te zeggen. Feit is wel dat ze niet 24 uur per dag onafgebroken als een broedse kloek op de eieren zit. Regelmatig verlaat ze voor kortere of langere tijd de kast om even de poten en vleugels te strekken en de kringspieren te ontspannen. Misschien zit er – bedenk ik me nu - wel een enigszins geslepen strategie achter. Immers: zolang ze blijft broeden, zorgt haar echtgenoot voor de boodschappen. Hoe mooi is dat! Als er een is waarvoor het sneu is, is het misschien wel de Dongense man. Hij sjouwt nu al 86 dagen (!) lang de ene na de andere prooi aan voor zijn lief. Als hij pech heeft en de eieren komen uit, komen daar nog eens tientallen dagen bij. Wat zou er in hem omgaan? Als vrouw kun je in ieder geval oud worden op deze manier.

Over ouderdom gesproken: Pascal zal in een van zijn bloggen deze week verslag doen van twee wel heel bijzondere dames op leeftijd. Blijf dus niet allee kijken, maar zeker ook lezen!

Steenuilenoverleg Nederland (STONE) is een landelijke werkgroep die steenuilenbescherming en -onderzoek coördineert, stimuleert en faciliteert. Daartoe wordt samengewerkt met relevante binnen- en buitenlandse, professionele en vrijwilligersorganisaties. STONE is een vrijwilligersorganisatie, zonder betaalde krachten. Bezoek de website van STONE

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over