De merel kuikens zijn hun eerst stappen buiten het nest aan het zetten. Wiebelig, letterlijk hun vleugels aan het spreiden.
Het jong gebruikt zijn vleugels om zijn evenwicht te bewaren. Prachtig om te zien hoe deze twee kuikens de wereld voorzichtig aan het verkennen zijn. Je ziet ze druk oefenen met hun vleugels en snavel.
Momenteel regent het hier in het noorden van Nederland. En wat men vaak zegt; na regen komt zonneschijn. Wat voor deze merels ook het geval is. Na het treurige voorval, schijnt nu de zon.
Wanneer de zon weer doorkomt na een bui, hoor je vaak de merels zingen en kwetteren. Ook ruikt het altijd zo heerlijk, die specifieke geur die je dan ruikt die heet "petrichor", die geur daar kan je zo blij van worden.
De droge grond wordt nat van de regen, deze vermengt zich verschillende moleculen van planten- en of dierenresten. Door de regen komen deze los en komt die specifieke geur vrij.
Wat ook een optie kan zijn is, dat regen voor veel verandering zorgen in de omgeving. Wormen komen omhoog en de insecten drogen hun vleugels op takken en blaadjes.
Een feestmaal, de wormen en insecten liggen letterlijk voor het oprapen. Wanneer er dan een bepaald lied wordt gezongen kunnen ze bijvoorbeeld elkaar laten weten dat er genoeg eten is op de bewuste plek.
Wellicht ruiken merels deze geur en wanneer het weer droog is, en laten ze weten aan hun sortgenoten/familie dat ze de storm, de nacht en of de zware regenbui hebben overleefd.
" Onze " jonge merels hebben zo te zien nu het nest echt verlaten en de sprong gewaagd, daarover meer in de volgende merel blog van mijn collega!
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
