Luxeprobleem of keuzestress?

Ronald van Harxen, STONE | zondag 22 maart 2020 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 777x

Afhankelijk van mensen ...

De 100.000 tot 150.000* kauwen die in Nederland broeden zijn dan ook in hoge mate afhankeliijk van door mensen - al dan niet bewust - gecreëerde nestholtes. Heel vaak gaat het dan om plekken in gebouwen. Iedereen kent wel de schoorsteenkauwen. Ze zijn snel tevreden. Zolang er maar iets van een nisje aanwezig is waarin de eieren gelegd kunnen worden zonder weg te rollen en het broedende vrouwtje zich veilig waant. Gebouwen bieden dat soort holen vaak met meerdere tegelijk. Ik herinner me de Dorpskerk in Voorst naast het in de begin jaren 80 enige (!) wilde ooievaarspaar van Nederland. Op regelmatige afstand van elkaar zaten tientallen nisjes in de muren van het kerkgebouw, bezet door evenzoveel kauwen. We kwamen voor de ooievaars, maar eigenlijk waren de kauwen veel interessanter. 

... maar niet helemaal.

In hun afhankelijkheid van gebouwen zijn kauwen echte cultuurvolgers, een urbane soort, zoals dat ook wel heet. Toch komen kauwen ook buiten de aanwezigheid van menselijke bebouwing nog veel voor, in bossen, parken en op andere plekken met hoog opgaande bomen. Vooral beuken zijn favoriet, heb ik het idee. Als ik vanuit huis over de oude algemene begraafplaats van Winterswijk naar het centrum loop, passeer ik een statige beuk die - vermoed ik - bij de aanleg van de begraafplaats in 1829 is geplant. Bijna 200 jaar oud dus. In een holte die ontstaan is op de plek van een afgebroken tak, broedt al zolang ik me kan herinneren een paartje kauwen. En ook in het buitengebied weet ik diverse plekken waar een aantal oude beuken onderdak biedt aan kleine kolonies. Soms in een hoekje van een bos, maar vaker nog in laan- of wegbeplanting. Vooral in deze tijd van jaar - nu er nog geen blad aan de bomen zit - aardig om eens te observeren. 

De vraag overtreft het aanbod

Ik heb de indruk dat er op zulke plekken altijd veel meer kauwen rondvliegen (ook als ik ze door 2 deel) dan er geschikte holtes zijn. Een deel zal op hun beurt moeten wachten, klaar om een opengevallen plek over te nemen. Ook op het erf in Winterswijk lijken meer kauwen rond te vliegen dan er plekken zijn. Het is niet altijd duidelijk waar deze vandaan komen. Zijn het buurtkauwen die even komen socializen of hangjongeren die hun kans afwachten? En zijn het steeds dezelfde of elke keer weer andere. Wie het weet mag het zeggen. Ik schreef het al eerder: ze zijn zo verduveld lastig uit elkaar te houden. Om terug te komen op de vraag in de titel van dit blog: Luxeprobleem of keuzestress? denk ik dan ook dat we eerder met keuzestress van doen hebben, dan met een luxeprobleem. Past ook beter in de tijdgeest, heb ik het idee.

Steenuilenoverleg Nederland (STONE) is een landelijke werkgroep die steenuilenbescherming en -onderzoek coördineert, stimuleert en faciliteert. Daartoe wordt samengewerkt met relevante binnen- en buitenlandse, professionele en vrijwilligersorganisaties. STONE is een vrijwilligersorganisatie, zonder betaalde krachten. Bezoek de website van STONE

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over