Door het grote legsel is er een groot verschil tussen de kuikens. De oudsten zijn intussen al aardig op weg naar de 4 weken, maar de jongsten zijn nog klein. Ik zie dan ook veel zorgen voorbijkomen in de chat met de vraag of het wel goed gaat met de kleintjes. Het goede nieuws: ik denk van wel!
Foto Johan de Jong
GENOEG VOEDERINGEN?
Er wordt voldoende prooi aangevoerd: zo werden er op het moment van schrijven van dit blog maar liefst 25 muizen afgelopen nacht binnen gebracht. Wat het voor de kleintjes iets lastiger maakt, is dat ze nog niet zelfstandig kunnen eten. Ze zijn nog afhankelijk van vrouw kerkuil om kleine stukjes prooi aangereikt te krijgen. Het goede nieuws is dat K6 vannacht ook lukte om bijna een hele muis naar binnen te werken. Een jonge kerkuil kan volgens het uilenboekje help ik groei vanaf 12 dagen zelfstandig een muis eten. Dus voor K7 gloort erbinnen een aantal dagen ook hele muizen aan de horizon. Afgelopen nacht, en een deel van de ochtend, bestede vrouw kerkuil ruim een uur aan voederingen aan haar jonge kuikens. Ze zijn levendig en bedelen om voedsel wat een prikkel voor vrouw kerkuil is om de jongen ook daad werkelijk te voederen.
LEREN FIXEREN
Nu de oudste kuikens onder moeders' vleugels vandaan komen, worden ze ook steeds actiever en nieuwsgieriger naar de wereld om zich heen. Zo zie ik, terwijl ik dit aan het schrijven ben, één van de kuikens fixeren. 'Fixeren' is het op en neer bewegen van de kop om de afstand tot een bepaald punt in te schatten. Een essentiële vaardigheid voor het jagen. Onze dons bolletjes zijn nú dus al bezig met de ontwikkeling naar bedreven muizenvangers! En verkennen ook steeds meer om zich heen, gewild of ongewild, met een zetje van een van de ouders.
ONTWIKKELING
In de vierde week ontwikkelt zich de gezichtssluier volledig en wordt begrensd door de bruine veertjes in plaats van donsveertjes. De schacht van de slagpennen ontwikkelt zich tot een lengte van 30mm. De veren van de handpennen komen uit de schacht (bloedspoel) en zijn op de leeftijd van 28 dagen zichtbaar als kleine pluimpjes. De staartveren beginnen zich te ontplooien en de klauwen worden langer en scherper.
AFWACHTEN EN VERWONDERING
De tijd gaat ons leren hoe het ons uilengezin zal vergaan en ik denk dat vrouw kerkuil precies weet wat haar kuikens nodig hebben. Ze doet naar mijn overtuiging het allerbeste voor het uilengezin. En wij kunnen ons alleen maar verwonderen, afwachten en vooral genieten van de prachtige intieme beelden van dit uilengezin.
De stichting Kerkuilenwerkgroep heeft tot doel het ‘beschermen van de kerkuil’ door ‘het geven van voorlichting en educatie, door het plaatsen van nestkasten en het verzamelen en registreren van gegevens’. De stichting is een overkoepelende landelijke organisatie met ongeveer 1.000 vrijwilligers, die werkzaam zijn in 16 regio’s die landelijk ruim 10.000 kerkuilnestkasten beheren en controleren. Dankzij de inspanningen van deze vrijwilligers en de medewerking van boeren en burgers is de broedpopulatie van kerkuilen toegenomen van ongeveer 100 broedparen eind jaren ’70 tot 3.000 nu. Meer weten?
Bezoek de website van Kerkuilenwerkgroep Nederland
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
