Vandaag moesten we helaas al afscheid nemen van K6. Wat er precies gespeeld heeft is niet bekend, maar voedseltekort heeft waarschijnlijk wel een rol gespeeld. En ondertussen ontsnapt K5 uit een best wel hachelijke situatie met bijzondere hulp van V.
Aan zorg geen gebrek hier, maar de proviandkast moet wel snel een beetje voller.
K6 valt af
Vanmiddag ergens tussen 14:00 en 15:00 (niet helemaal duidelijk vanwege een hardnekkige hop rond die tijd) is K6 toch vrij plotseling overleden. Ik zeg toch, omdat het wel duidelijk was dat de huidige voedselsituatie niet echt aansluit op een nest van 7 jongen, maar omdat we nog steeds hoop hadden dat het misschien net genoeg zou zijn.
We weten natuurlijk helemaal niet of voedseltekort wel de hoofdoorzaak van het overlijden is, maar te weinig eten helpt natuurlijk sowieso niet, zeker in deze nog zo kwetsbare fase.
Eten, eten, eten…
Kuikens groeien onvoorstelbaar hard en moeten dus ook goed en veel eten. Daarnaast zijn de kuikens ook voor de vochtvoorziening helemaal afhankelijk van het vocht dat ze met de prooi naar binnen krijgen. En vochttekort zal doorgaans sneller tot verzwakking en sterfte leiden dan voedseltekort.
Ik ken de voedselsituatie hier in de omgeving vrij goed, omdat ik daar dagelijks aan het werk ben. Ik was dan ook stomverbaasd toen er maar liefst 7 eieren in dit nest kwamen te liggen. We hebben al vaak uitgelegd dat het vrouwtje een inschatting maakt van hoeveel kuikens ze groot zou kunnen krijgen en het aantal eieren daarop aanpast. Maar ik zag in dit voorjaar echt niet hoe zij nu op 7 als streefaantal was uitgekomen. De muizenstand was erg slecht uit de winter gekomen en de aanhoudende regen en de vele blank staande velden gaven lang geen kans op herstel van de muizenstand. Het was ook niet zo dat V nu echt bedolven werd onder de prooien door M, dus wat heeft zij nu gezien/gehoord/gevoeld wat wij gemist hebben….?
Je ziet wel dat nu de eindeloze regens eindelijk zijn opgehouden dat de natuur hier werkelijk ontploft. Overal is opeens leven en eten en ook de muizen zijn aan hun inhaalslag begonnen. Mijn hoop was dan ook dat het misschien net op tijd zou zijn om het hele nest alsnog groot te krijgen, maar voor K6 kwam het dus duidelijk net te laat.
En nu maar hopen dat M voldoende binnen weet te brengen en daarmee ook de jachtprikkel van V een beetje in toom houdt. Een beetje meejagen door V is wel gewenst nu en echt koud zullen de kuikens het niet hebben in de kast, maar zeker K5 en K7 hebben haar nu nog keihard nodig om prooien te scheuren en om te voorkomen dat ze er steeds net naast vissen.
K5 gered
Eerder vandaag kwam K5 (en kwamen wij) met de schrik vrij van een avontuur dat ook zomaar zijn laatste had kunnen zijn. Hij/zij kukelde (ja, zo heet dat denk ik bij kuikens) over het middenschot zo de voorkamer in. In voorgaande jaren gebeurde dat regelmatig met wat oudere kuikens en dat gaf altijd erg vermakelijke taferelen met dat onhandige geklauter. Ik kan me zelfs nog een volmaakte koprol van een van de kuikens herinneren. Maar bij K5 was het even een ander verhaal. Hoewel ik verbaasd was over zijn pogingen om terug te komen naar de achterkamer, was het meteen al duidelijk dat hij dat niet zou gaan redden. En zo’n jong kuiken in zijn eentje in die voorkamer zal veel teveel warmte verliezen en ook vrijwel zeker worden overgeslagen met voeren. Op een of andere manier had V toch ook in de gaten dat dit niet vanzelf goed zou komen en ze was ontzettend volhardend in haar pogingen om K5 terug naar achter te hengelen. Toen dat na een uurtje nog niet gelukt was besloot ze om K5 dan toch maar met haar snavel in zijn nekvel te grijpen. Dit is iets wat we bij veel dieren wel zien als manier om hun jongen te transporteren, maar voor kerkuilen is dit naar mijn weten niet eerder vastgesteld. En zo hing K5 opeens in de hijskraan van V en werd in de achterkamer keurig tussen het andere dons in gedropt.
Je kunt dit allemaal nog eens op je gemak terug kijken in deze prachtige clip.
Goed weer, zet hem op M!
De komende nachten blijft het weer nog gunstig om te jagen. Nu maar hopen dat M niet teveel naar het noorderlicht gaat zitten staren, want er moet hard gewerkt worden hier…
Daar ben je echt nog veel te klein en kwetsbaar voor K5. Zie dat je terug komt.
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
