Voor de 2e keer dit seizoen klim ik het trapje op naar de nestkast. Deze keer met heel wat minder plezier dan tijdens het ringen. K4 is vanmiddag in de kast overleden en we hebben in overleg met diverse experts besloten om hem uit de kast te halen. Waarom? Dat zal ik hieronder proberen uit te leggen
De dag begon zo mooi.
Toen ik vanochtend langs de hooiberg liep keek ik opeens K4 recht in de ogen (zie ook de foto bovenaan dit blog). Hij was bij de invliegopening gaan staan en dat leek me een slimme keuze. Wat extra frisse lucht kan nooit kwaad, zeker niet als het zo warm is en je lijf in gevecht is met een of andere ziekte. Ik haalde er eigenlijk wel wat hoop uit. Het feit dat hij het soms zwaar had in de kast en wat minder at zegt mij niet zoveel; je zou mij eens tekeer moeten horen gaan als ik een griep uit mijn lijf probeer te vechten. Maar dan is er nooit een chat die zegt: ‘ik denk dat hij het niet gaat halen…’.
Ziek zijn hoort bij het leven en is zelfs een belangrijke selectiemethode van de natuur. Maar als je dan in je ziekte alert genoeg bent om een goede plek uit te zoeken, zoals K4 deed, dan kan dat zomaar een stap op weg naar herstel zijn. Maar zo liep het helaas niet….
Een mooi respectvol clipje van zijn laatste momenten vind je via deze link
Waarom wordt K4 uit de kast gehaald ?
En waarom K1 niet, zeg ik er maar gelijk achteraan. Bernice heeft destijds in haar duidelijke blog al aangegeven dat er vanuit de landelijke specialistenorganisatie destijds wel interesse was om K1 te onderzoeken, maar dat er op dat moment helaas onvoldoende onderzoekscapaciteit was en een aantal andere onderzoeken hogere prioriteit hadden. Zij kunnen dit beter beoordelen dan wie dan ook en het feit dat K1 voor sommigen de liefste kerkuil uit het mooiste nest ter wereld was wordt daar gelukkig niet in mee gewogen.
Voor K4 gold aanvankelijk eigenlijk hetzelfde. Er zijn landelijk op dit moment gewoon geen grote zorgen over besmettelijke ziekten bij kerkuilen. Eén van de redenen voor de beperkte onderzoekscapaciteit is dat er op dit moment heel veel onderzoek wordt gedaan naar vogelgriep. En hoewel kerkuilen daar niet bij de voor de hand liggende soorten zitten vonden zij het toch interessant genoeg om K4 wel op vogelgriep te onderzoeken.
Omdat voor ons de soort in de natuur veel belangrijker is dan het individu hebben we besloten dat dit een mooie laatste bijdrage kan zijn voor K4 aan zijn soort, de kerkuil.
K4 is dus niet uit de kast gehaald omdat we bang zijn voor besmetting van K2 en K3. De redenatie hiervoor is helemaal niets veranderd ten opzichte van zoals Bernice dat in haar eerder genoemde blog uitlegde.
En hoe gaat het dan verder met K2 en K3 ?
We hebben allemaal kunnen zien hoe levendig K2 en K3 vandaag waren zowel voor als na het verwijderen van K4. Ik heb gelijk de kasttemperatuur kunnen controleren en die was, zoals ik eerder deze week al schreef, gelukkig zo laag als ik verwacht had. Dus voer genoeg, een prima kast, nog hooguit een weekje te gaan en K3 die door het ergste van zijn ziekte heen lijkt te zijn.
Misschien wordt K3 wel degene die deze ziekte het hoofd heeft geboden en overwonnen en kan hij die kwaliteit doorgeven aan de kerkuilenpopulatie. En niet te vergeten K2, die heeft de mogelijke ziekte om zich heen gehad en daar niet merkbaar last van gehad. Dat zijn kwaliteiten waar een soort echt sterker van wordt.
En nu K2 en K3 de liefste uiltjes van het mooiste nest van de wereld zijn geworden (het kan snel gaan in het leven) hopen we allemaal natuurlijk dat zij een stukje toekomst voor de kerkuilensoort worden en over een paar dagen de hooiberg hier onveilig maken.
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
