Het lange wachten is beloond. Op 30 mei zag K3 het levenslicht, het wachten duurde lang en ik ben benieuwd hoeveel eieren er nog uit gaan komen. De toekomst zal het leren. En welke geluiden maakt een kerkuilen kuiken?
Foto André Eijkenaar
Zijn er voldoende muizen?
Op veel plekken zijn de kastcontroles begonnen. Uit meerdere regio’s komen berichten dat het lijkt of het een slecht muizenjaar is. Voor de kerkuil, die voornamelijk van muizen afhankelijk is, zal blijken hoe het broedseizoen gaat verlopen. Het is dus afwachten. We zagen ook hier in het Woold dat de muizenaanvoer in de eifase matig is geweest. Op dit moment brengt M. kerkuil voldoende muizen binnen nadat het eerste jong geboren is. Het blijft spannend of er nog jongen bijkomen en of de prooiaanvoer nog omhoog gaat.
ONTWIKKELING KUIKEN
Tegen het einde van de tweede week maakt de eerste witte donslaag die het lichaam nooit volledig heeft bedekt, plaats voor een tweede die gelig wit tot hagelwit van kleur is. Rond de 10e dag verschijnen korte schachten met dons pluimpjes. De ogen kunnen gedurende langere tijd tot spleetjes worden geopend.
Hele zachte geluiden met vele benamingen
Het eerste geluid dat een jonge kerkuil laat horen, wanneer het uit het uit het ei is gekomen, is een “rinkelend” getsjilp, gecombineerd met piepende, krassende en klokkende kreten: tsjirpen. Het tsjirpen is gedurende de eerste weken een opvallend en karakteristiek geluid bij de jonge kerkuilen. Het geluid wordt veelal gehoord vlak vóór, tijdens en na het voeren van de jongen door V. kerkuil. Ook wanneer één van de jonge uilen niet onder de beschermende vleugels van V. kerkuil zit, laat ze, in het ritme van de ademhaling, het getsjirp horen. De geluiden van de jonge kerkuilen worden in de literatuur van allerlei namen voorzien: zirpen, piepen, pépie, zirplaut, wimmern, chittering. Het tsjirpen omvat een scala aan fijne geluidjes. Tegen het einde van de eerste levensweek krijgt het blazen geleidelijk de overhand.
De stichting Kerkuilenwerkgroep heeft tot doel het ‘beschermen van de kerkuil’ door ‘het geven van voorlichting en educatie, door het plaatsen van nestkasten en het verzamelen en registreren van gegevens’. De stichting is een overkoepelende landelijke organisatie met ongeveer 1.000 vrijwilligers, die werkzaam zijn in 16 regio’s die landelijk ruim 10.000 kerkuilnestkasten beheren en controleren. Dankzij de inspanningen van deze vrijwilligers en de medewerking van boeren en burgers is de broedpopulatie van kerkuilen toegenomen van ongeveer 100 broedparen eind jaren ’70 tot 3.000 nu. Meer weten?
Bezoek de website van Kerkuilenwerkgroep Nederland
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
