Hoogtepunten

Caroline Walta, STORK | zondag 11 juni 2017 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 1087x

Het voorbereiden van het ringen begint eigenlijk al voor er jongen zijn. Ik sta met mijn telescoop op straat naar een schoorsteen te turen om de ringnummers van de oudervogels af te lezen. De vogels zijn trouw aan het nest, maar in mijn gebied zijn er wel wisselingen van stek en partner geweest. Wie doet het waar en met wie?

Een goed begin is het halve werk

In maart/april willen we graag registreren op welke nesten jongen zijn. Het vergt geduld om de snavels te tellen die af en toe boven de nestrand uit steken. Het aantal uitgekomen kuikens en het aantal dat uiteindelijk succesvol uitvliegt, is van belang voor het monitoren van de populatie. De leeftijd van de kuikens geeft ons de kans aan de slag met het plannen van het ringen.

Jonge ooievaars worden geringd als ze tussen de 4 en 5 weken oud zijn. Dan is de poot lang genoeg voor de ring en zijn de vleugels nog te klein om te kunnen vliegen. En als de jongen worden benaderd door vreemden, dan houden ze zich op deze leeftijd "dood" (akinese, hun natuurlijke verdedigingsmechanisme).

Check, check, dubbelcheck

Het aantal jongen is bekend en in de week van 3 tot 9 juni hebben ze de juiste ringleeftijd.
Nu gaan we plannen:
- bestellen van ringen en controleren van de benodigde materialen.
- aanvragen van verlof op mijn werk.
- afstemmen met de professioneel klimmer wanneer hij kan.
- contact opnemen met de eigenaren van de panden, of en wanneer we het dak op mogen.
- noteren van benodigde telefoonnummers en e-mailadressen, maar ook precieze plekken van luiken die toegang geven tot het dak.
- regelen van een geschenkje als dank voor alle betrokkenen

Prik

Na even puzzelen lukt het om een datum te prikken: woensdag 7 juni.

Leuk nieuws, Omroep West wil graag komen filmen... dus:
- toestemming vragen aan de betrokkenen.
- een extra life-line nodig is op het dak.
- de journalist vooraf een goede instructie geven.

Pech

Op dinsdag 6 juni begint het te stormen, niet te zuinig, windkracht 6-7. De voorspelling voor woensdag is nog erger. De veiligheid voor mens en ooievaar staat voorop, dus ga ik de ringactie (grrr, woordspeling) afblazen.

Poging twee

- proberen of ik mijn vrije dag kan omzetten naar vrijdag.
- één van de mensen die ons toegang tot het dak kan verlenen gaat met vakantie, oh nee... maar geweldig dat hij een hulpvaardige vervanger weet te vinden.
- Omroep West moet ook even puzzelen met de planning.
- na de daken staat een paalnest in de planning, ook die betrokkenen inseinen dat het plan is gewijzigd en vragen of de benodigde ladders vrijdag kunnen klaarliggen.

De weersvooruitzichten zijn gunstig, alleen wat hoor ik als vrijdag vroeg mijn wekker gaat? Regen? Mijn hemel, het hoost onophoudelijk. Dit is ook niet gunstig voor de veiligheid. De betrokkenen voelen ook nattigheid en mijn telefoon gaat onophoudelijk. Ik raadpleeg alle weerstations die er zijn, buitenradar, regenalarm, windfinder... om 10.00 uur, de geplande starttijd, lijkt het droog te worden. Ik zet nog steeds in op een "go". Ik richt me tot alle weergoden en als we voor het flatportiek staan, breekt de zon door.

Praktijk... passen en meten

- de verslaggever is wat later, maar mijn planning is inclusief onvoorziene omstandigheden. Toch alvast alle spullen klaarzetten, het dakluik laten openen en oogje houden op de vrije parkeerplek voor de deur.
- we zijn boven, de klimmer zit gezekerd op de schoorsteen en laat de jongen in een tas naar mij op het dak zakken. Door de hoosbui van even ervoor zijn de jongen drijfnat. Het kleinste rilt van de kou en ik wikkel hem in een linnen tas met een shirt erom. Dat helpt!
- bij het tweede dak krijgen we de sleutel van een sleutelkastje vol sleutels met labelteksten bestaande uit afkortingen, waaraan de meest duidelijke bestaat uit de blokletters "onbekend". We moeten het maar zien te ontsleutelen.
- de ladder naar het dak zit met een hangslot vergrendeld aan de muur en geen enkele sleutel past. Aankaarten bij de Vereniging van Eigenaren, want in geval van nood kunnen bewoners niet vluchten door het luik. Onze klimmer heeft een uitschuifbare ladder bij zich, die nét lang genoeg is. Met een beetje klauterwerk komen we er wel.
- eenmaal boven kunnen we vanaf het dak een naastgelegen nest inspecteren, waar de ooievaars takken bouwen richting de schoorsteenopening. We moeten daar na het  broedseizoen even gaan snoeien.
- het laatste nest ligt op een hoge toren, daar kunnen we niet bij. Dankzij de eerder gelegde contacten, kunnen we gebruik maken van een oefening met hoogwerker door de brandweer. Het pand staat op nominatie voor sloop, een uitgelezen kans om de gemeente en projectontwikkelaar te attenderen op het nest en me in te zetten voor bescherming ervan.

Als klein meisje keek ik op tegen de ooievaar, daar op die hoge nesten. Nu kan ik het nauwelijks geloven, dat ik oog in oog mag staan met deze vogel. Zo'n hoogtepunt bereiken doe je niet alleen en daarom een dank je wel voor iedereen die het ringen mede mogelijk maakt.

P.S.: een impressie van het ringen op de Haagse flatdaken zie je hier.

STORK, de Engelse naam voor een echte Nederlandse vogel: de ooievaar. STORK is een vrijwilligersorganisatie, die zich belangeloos inzet voor de ooievaars in Nederland. In de jaren zestig waren de ooievaar in Nederland vrijwel uitgestorven, door het gebruik van zware pesticiden zoals DDT. Om de ooievaar te laten terugkeren, hebben vele vrijwilligers en Vogelbescherming Nederland zich sinds 1969 flink ingezet. Het doel was de terugkeer van de ooievaar als broedvogel in Nederland. Dat lukt. Met de ooievaars lijkt het nu goed te gaan. Het aantal broedparen neemt weer toe. Bezoek de website van STORK

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over