Hoe de pauwen hebben leren vliegen

Ronald van Harxen, STONE | maandag 15 maart 2021 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 842x

Mevrouw Pauw

Horen deden we ze altijd al, luid en duidelijk, op het irritante af. Regelmatig zagen we ze op de grond rondscharrelen, hun staart als een bruidssluier achter zich aanslepend of juist parmantig trots omhoog. Ze behoren tot de vaste figuranten, niet meer weg te denken. Voor meer leken ze echter niet in de wieg gelegd. Tot dus de dag van 3 maart aanbrak. Plotseling zien we er een van de grond opstijgen, onhandig tussen de takken door manoeuvreren en op een tak landen. Net buiten beeld, dat wel. Gelukkig was het beest even nieuwsgierig als wij en moest hij toch even om het hoekje kijken. En toen zagen we het duidelijk: mevrouw Pauw! Nooit eerder hadden ze gewaagd de Heilige Perenboom te betreden, altijd bleven ze er rond omheen draaien. Waarom dan nu plots de stoute schoenen aangetrokken?

Sneeuw

Het antwoord is simpel: sneeuw! Gewoonlijk gaan de pauwen 's nacht op stok in het kippenhok - ooit is een buitenblijver door een overzeilende oehoe geslagen. Bij het ochtendgloren - als Benno de thee op heeft - gaan ze dan naar buiten. Toen het op 6 februari 's avonds begon te sneeuwen en ze de ochtend daarop naar buiten wilden, zag de wereld er plotseling heel anders uit. Naar buiten ... geen denken aan! De schapen dachten er net zo over, maar wilden juist van buiten naar binnen. De pauwen schrokken zich ongans en stoven over de schapen heen de sneeuw in. Vervolgens schrokken ze nog harder: met hun blote poten twintig centimeter wegzakkend in dat koude, witte spul. Als bij toverslag konden ze vliegen! Eerst de conifeer in, waar ze weer uit donderden en vervolgens door naar een andere boom. Daar hebben ze 55 uur gezeten. Ja, u leest het goed, 55 uur! Pas toen dinsdag in de loop van de middag de sneeuw op het dak van het kippenhok enigszins gesmolten was durfden ze de oversteek te maken.  Sindsdien kunnen ze vliegen.

Hoe uit iets kwaads toch iets goeds kan groeien! Aldus naar waarheid opgetekend uit de mond van Benno. 

22 mei 2020 Rare vogel op de tak.

Steenuilenoverleg Nederland (STONE) is een landelijke werkgroep die steenuilenbescherming en -onderzoek coördineert, stimuleert en faciliteert. Daartoe wordt samengewerkt met relevante binnen- en buitenlandse, professionele en vrijwilligersorganisaties. STONE is een vrijwilligersorganisatie, zonder betaalde krachten. Bezoek de website van STONE

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over