Hij ging even sigaretten halen ...

Ronald van Harxen, STONE | zondag 12 april 2020 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 770x

77 keer

Het zou me noiet verbazen dat hij het voortdurende gebedel om prooi een beetje beu is geworden. Al dagenlang zeurt ze hem de kop gek zodra hij ook maar in haar buurt komt. Ook als hij gewoon even op de tak zit om bij te komen van de nacht of het gesteggel met de kauwen. Zo ook vrijdag toen hij om 13:01 op de tak landde, zich keurig meldde met een vrolijk 'Wieuw' en met een afgemeten 'schrrrr' beantwoord werd: honger! Dat bleef doorgaan gedurende de hele tijd dat hij zich voor de kast in het zonnetje probeerde te koesteren. In de iets meer dan 7 minuten die er voorbijgingen totdat hij om 13:08 de kuierlatten nam, maar liefst 77 keer! Ongeveer om de 5 seconden; wie zou daar niet gek van worden! Zou hij op dat moment de komende weken voor zich hebben gezien? En gedacht hebben: ik stop ermee, ik zoek er eentje met minder honger en een iets kortere broek?

Inkeer of signaal?

Is hij in de loop van de zaterdag tot inkeer gekomen of was het van meet af aan de bedoeling slechts een dag weg te blijven, om een signaal af te geven? We zullen het nooit zeker weten, maar toen ik hem weer zag zitten, miste ik de trionmfantelijke blik in zijn ogen die bij het afgeven van een signaal hoort: "Zo, daar ben ik dan toch weer, lesje geleerd?!" Zijn ietwat schuldbewuste blik doet me echter vermoeden dat hij onderweg tot inkeer is gekomen. Misschien hebben zijn zwager en schoonzus hem wel de wacht aangezegd. Iets van: "Mag dan voor mensen een beetje een loze belofte zijn geworden - tot de dood ons scheidt - maar wij steenuilen houden ons eraan. Terug jij!"

Geen warm onthaal

Hoe het dan ook gegaan is, hij is terug, 'that's all that matters'. Onder deskundigen en op de chat was er triouwens wel enige tijd discussie over of het hem wel was. Was het niet de buurman of een vrijgezel die zijn kans schoon zag? Niemand die het met zekerheid kon zeggen. Buiten het zicht van de camera klonken geluiden die aan een paring deden denken. Moeilijk te duiden. Hij leek er ook wat anders uit te zien (zie foto hieronder) en zijn gedrag kwam aanvankelijk wat vreemd over. Kijkers die een warm onthaal met knuffels en andere liefkozingen hadden verwacht, kwamen echter bedrogen uit. Ze keek hem heel even aan - onbewogen leek het - en vloog weg. Helaas zat ze met de rug naar ons toegekeerd en konden we niet zien of haar ogen vuur of wat anders spraken. 

We gaan zien hoe het verder gaat. Hij schijnt de afgelopen nacht ook weer prooi binnengebracht te hebben. Maar daarover morgen.

links de bekende man, rechts die van gisteravond

Steenuilenoverleg Nederland (STONE) is een landelijke werkgroep die steenuilenbescherming en -onderzoek coördineert, stimuleert en faciliteert. Daartoe wordt samengewerkt met relevante binnen- en buitenlandse, professionele en vrijwilligersorganisaties. STONE is een vrijwilligersorganisatie, zonder betaalde krachten. Bezoek de website van STONE

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over