De natuur is hard en soms bijna onmenselijk. Afgelopen dagen zijn er een aantal dingen gebeurd waar dat weer erg duidelijk uit bleek.
Foto: Duangnapab
Dappere strijd
De leeftijdsverschillen zijn goed te zien bij de kerkuil kuikens. De oudsten zitten al vol in de dons terwijl de jongsten nog kaal en er wat hulpeloos uitzien. Het jongste kuiken leek het vanaf zondag zwaar te hebben, maar zoals in de filmpjes van Ed te zien, geeft hij zeker niet op. Met alle kracht die hij had, bemachtigde hij gisteren kleine stukjes prooi. Helaas mocht dat niet baten, afgelopen nacht is het jongste kuiken overleden. Het klinkt natuurlijk allemaal erg hard voor ons als mensen, maar zoals eerder uitgelegd in een blog is dit het risico wat moeder kerkuil neemt met het leggen van zeven eieren. Hoe hard het ook klinkt, zo is de natuur. Het enige wat moeder kerkuil nu kan doen is ervoor zorgen dat haar andere zes kuikens het wel gaan redden.
Voor elkaar zorgen
Buiten de voedertijd zitten alle kuikens dicht bij elkaar. Ze houden elkaar warm, zodat moeder en vader op pad kunnen om prooien te vangen. Dit zou je kunnen benoemen als een voordeel van het grote leeftijdsverschil. De grotere kuikens kunnen hun kleinere broertjes en zusjes warmhouden, zodat pap en mam meer tijd hebben om prooi te vangen voor alle hongerige bekjes.
Oneerlijke strijd
Dat het in de natuur draait om het recht van de sterkste is eergisteren ook wel weer heel duidelijk gebleken. Een kerkuil vrouw is in de nestkast waar de kauwen hun nest hadden binnengedrongen en heeft het kauwkuiken aangevallen. Het kuiken heeft het daarbij niet overleefd. Een oneerlijke strijd natuurlijk. In menselijke ogen is dit onbegrijpelijk, maar in de ogen van de kerkuil is dit het innemen van haar plek. Haar nestkast innemen en verdedigen.
Tot zover dit blog met droevig nieuws. Laten we vooral genieten van de beelden en de groeiende kuikens. Kijkt u mee?
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
