In de natuur hangt alles samen. Wij mensen willen graag een verklaring waarom de dingen gaan zoals ze gaan. Ook bij de ooievaars. Gisteren overleden helaas de twee laatste kuuks, nog geen twee weken oud. Waarom is het deze lente niet gelukt? Vorige week leek alles nog de goede kant op te gaan.
Ma2 op het nest (30 mei 2024, foto Albert Westerhuis)
Levenslessen voor Ma2
We zullen het nooit zeker weten, maar waarschijnlijk is dit het eerste legsel voor Ma2. Met vallen en opstaan moet ze leren hoelang ze moet broeden, wanneer ze Pa moet aflossen, hoe vaak ze de eieren moet keren, wanneer langer doorbroeden geen zin meer heeft.
En daarna wat voor eten de kuuks wanneer nodig hebben, hoe ze dat moet opdienen, hoe je weet of ze genoeg hebben gehad, en wat je moet doen om ze te beschermen tegen de gevaren van buitenaf.
Hoe moeilijk dat is hebben we op dit nest al gezien in 2013 bij Ma(1) met haar vorige ongeringde partner. Ma was toen slechts twee jaar oud. Eén kuuk haalde het tot het ringen en bleek bij de metingen al wat te licht in gewicht te zijn. Vervolgens kwam er een hele droge periode en is dat jong alsnog overleden op het nest. Het jaar daarna vlogen er van dat koppel wel twee jongen uit.
Levenslessen voor Pa
Na negen broedseizoenen samen liet Ma(1) hem alleen op het nest. Dat kostte Pa na de winterperiode veel extra energie. Er bleken gelijk meer kapers op de kust te zijn: ooievaarskoppels die het nest nu dachten over te kunnen nemen. Tegelijkertijd moest Pa ook gaan daten met Vreemde Vrouwen en daarna een paarband opbouwen met Ma2. Dit broedseizoen werd door die late start al extra kort.
Pa kreeg te maken met een andere routine dan hij met Ma(1) gewend was. Ma2 bleef twee keer een nacht weg. Ze had veel tijd nodig om te foerageren en kwam dan met kleine porties terug. En op dit nest is er, voor zover we weten (want we kunnen pas sinds vorig jaar van bovenaf ín de nestkom kijken) niet eerder een ei niet uitgekomen. Misschien was Pa zonder dat ei ook vaker en langer overeind gebleven zodat hij meer had kunnen reageren op de behoefte van de kuuks.
Noodlot voor kuuks
De start leek wat het weer betreft wel ideaal: na een natte winter volgde een meer zonnige periode. Toen het half mei toch weer veel ging regenen werden vooral het zuiden en oosten van het land zwaar getroffen. Naar verhouding viel het hier in de Rottige Meente mee. Maar onze kuuks waren nog in een hele kwetsbare fase. Arda legt dat in haar vorige blog heel goed uit.
Al met al werd het steeds moeilijker voor Pa en Ma2 om dit broedseizoen tot een succes te maken. De kuuks gingen achteruit, werden zelfs nog een paar keer kort alleen gelaten. Alle hoop en positieve energie die vanuit de trouwe volgers van Beleef de Lente naar de kuuks werd gezonden mocht niet meer baten. De kuuks hebben het helaas niet gered.
Einde broedseizoen
Ooievaars hebben veel tijd nodig om uit te kunnen vliegen en daarna op wintertrek te kunnen gaan. Een tweede legsel lukt dan niet meer. Het is nog even afwachten wanneer Pa en Ma2 beseffen dat ook het laatste ei niet gaat uitkomen. De dode kuuks zullen misschien op het nest blijven liggen en vergaan. Mochten Ma2 of Pa ze over de rand werken, dan worden ze vaak al door een aaseter geruimd voordat wij ze vanuit onze tuin dieper het natuurgebied in kunnen verplaatsen.
Voor Albert en mij is het ook afwachten of en hoelang Pa en Ma2 nog samen op het nest blijven. Als de camera uitgaat blijven wij uiteraard alle ontwikkelingen volgen. Hopelijk zien we ze volgend jaar weer samen terug op dit nest. En kunnen we dat als vrijwilligersteam Ooievaar van Beleef de Lente met jullie allen delen. Een Tikkie voor Vogelbescherming kan daarbij helpen! Hartelijk dank voor het meeleven en veel plezier met alle andere (uitvliegende!) kuuks van Beleef de Lente!
Nog één keer ooievaars in de buurt en Pa en Ma2 op het nest (23 t/m 29 mei 2024, video Albert Westerhuis en Titia Bijwaard)
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
