Het jaar van onze schollies

Claudia Leenders | zondag 28 mei 2023 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 206x

Na de intensieve broedperiode van M en V kwamen de drie kuukjes dinsdag een voor een uit hun ei. Ze moesten even wennen aan dit nieuwe bestaan; al wankelend zetten ze hun eerste stapjes en kukelden ze nog regelmatig om. Op woensdag kon het echte avontuur beginnen. De stapjes werden al snel sprintjes en het werd een groot feest voor ons kijkers.

Bekijk het filmpje terug van onze avonturiers

Waarschijnlijk zijn we niet helemaal objectief, maar de schollies zijn wel een van de leukste kuikens om naar te kijken. Zo veel energie zit er in die kleine bolletjes, en onder toeziend oog van Pa en Ma werd het hele dak ontdekt. Als ze in beeld waren konden wij meegenieten van de voedermomenten, de rennende schollies en het vechten om weer een lekkere worm of een (net iets te grote) emelt. Wat een genot, en wat is de natuur mooi om van zo dichtbij te mogen ervaren. Maar natuur blijft natuur, en dat hebben we geweten.

Tepiet-tepiet!

De hele dag door zijn de bontie pieten aan het tepieten. Om te laten weten waar ze zijn, om even te kletsen én om elkaar te waarschuwen. Zodra een ouder gevaar zag aankomen kwam er een alarmroep; de kuikens herkennen dit meteen en gaan plat op hun buik op de grond liggen. Dit doen ze zodat ze, dankzij hun schutkleuren, minder goed zichtbaar zijn voor eventueel gevaar. Heel slim van ze, maar helaas werkt dat niet altijd zoals we hopen.

Buizerd gespot

Op woensdagavond kwam het gevaar en luisterden de kuukjes goed naar de ouders. Het gevaar, de blonde buizerd, had de kuikens toch gespot en wist er eentje mee te nemen. Even bleef de familie buiten beeld maar al snel gingen ze over tot de orde van de dag. Donderdag en vrijdag gingen het voeren door, we konden weer meekijken met het leven van de scholekster. Tot op zaterdagochtend de buizerd weer langskwam en het tweede kuukje meenam. 

Natuur blijft natuur

Voor ons kijkers lopen de emoties op zo'n moment hoog op. Heel begrijpelijk, en een zin als 'zo is de natuur nu eenmaal' voegt dan niet veel toe. We zijn van de kleine schollies gaan houden en het komt ontzettend hard aan als er dan iets met ze gebeurt. Het trio heeft nou eenmaal een plekje in ons hart veroverd en dat doet iets met je.

Als natuur- en vogelliefhebbers is het dan goed om het ook in het grote geheel te plaatsen. Zouden we kijken naar het nest van een buizerd, dan zijn we blij dat ook die kuikens gevoerd worden en grote, sterke vogels worden. Het hoort er toch bij, hoe lastig dat voor ons soms is.

Het jaar van de scholekster

Niet voor niets is de scholekster ook de vogel van het jaar. Het gaat niet goed met de soort. Ze zoeken nieuwe broedplekken op, kiezen zelf voor het broeden op daken omdat ook in het veld de gevaren groot zijn. Daarom doen we er alles aan om meer te leren over het broedgedrag en vooral de kuikenoverleving. Er is momenteel weinig bekend over die kuikenoverleving, en met onderzoek en verschillende experimenten proberen we die scholeksters ook een handje te helpen. 

Hoe is het nu op het dak?

Sinds zaterdagochtend is het laatste kuukje niet meer in beeld geweest. De ouders zijn nog een paar keer gespot, en ook op de achtergrond zijn ze regelmatig te horen. Of het derde kuikentje nog op het dak is, is daarom niet bekend. Het zou ook goed kunnen dat hij naar beneden gesprongen is richting het veld. Laten we hopen op een goede afloop voor nummer drie en bovendien op een succesvol nest bij onze buren van de Boerenlandvogels.

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over