Voor het team kerkuil van Beleef de Lente 2019 komt de eindstreep in zicht. Met passie en plezier hebben wij ons ingezet voor de kijkers van Beleef de Lente. Voor de bloggers is dit een van de laatste weken dat zij bloggen.
Foto André Eijkenaar
In Dongen
zien we het vertrouwelijke dagelijks tafereel : bij het ochtendgloren komt de kerkuil in de kast en vertoefd hier de dag. Tegen het schemer maakt de kerkuil zich op om op jacht te gaan. Veel Beleef de Lente kijkers weten het zeker dat het “onze vrouw’ uit Dongen is en wensen haar een goede jacht. Zeker weten doen we het natuurlijk niet, maar de veronderstelling is aannemelijk. Het is nu het tweede seizoen dat de kerkuil niet tot broeden is gekomen. Het lijkt erop dat het een solitaire kerkuil is. We wensen natuurlijk deze kerkuil een partner, maar de tijd zal het leren.
LOSSE VEERTJES
De trouwe kijkers in het clubhuis weten intussen waar ze extra informatie kunnen halen over kerkuilen. Dat zien we bij de bezoekersaantallen van de website van de Stichting Werkgroep Kerkuilen. Als het om rui gaat, kunt u op deze pagina terecht: SKWN
RUI
Geruide veren van de kerkuil worden meestal rond de roestplaats of in de nestkast gevonden. Ze kunnen een hulpmiddel vormen bij de individuele herkenning en soms ook wel bij leeftijdsbepaling. De rui bij kerkuilen begint in het tweede kalenderjaar. Die is pas in het vierde jaar geheel voltooid. De tweede ruiperiode begint vervolgens in het vierde jaar. De rui van vrouw kerkuil begint gemiddeld twee maanden eerder (mei tot oktober) dan bij man kerkuil (juli tot november).In slechte muizenjaren start de rui later. Dat is goed geregeld , want het vrouwtje vliegt nauwelijks in de broedperiode en het mannetje ruit na het broedseizoen.
Alde Feanen
De jonge kerkuilen verblijven (nog steeds) dagelijks bij elkaar in de kast en hier is het nog steeds full house.
OP WEG NAAR ZELFSTANDIGHEID
Steeds zelfstandiger zijn ze langzamerhand de jonge kerkuilen. Hun behendigheid in het vliegen verschilt nauwelijks meer van die van een volwassen vogel. Maar ze kunnen nog niet jagen. Het lijkt er overigens op dat de onervaren kerkuilen daarbij geen steun van hun ouder krijgen zoals wel eens wordt verondersteld. Het jagen is een aangeboren gedragspatroon. Ervaring zorgt ervoor dat de aangeboren gedragingen worden verbeterd. Succes is niet gegarandeerd. Bij het verlaten van de ouderlijke omgeving op de leeftijd van ongeveer 3 à 4 maanden bereikt de sterfte onder de jongen het hoogtepunt.
VOORUITZIEN
Er zijn al kerkuilen begonnen aan het tweede legsel. Als het voedselaanbod goed is, kan er zelfs ook nog een derde legsel komen. Voor vrouw kerkuil is dit haar tweede broedsel al. Het eerste broedsel is verloren gegaan door de roof van de eieren door de steenmarter. Of hier nog een derde broedsel komt? De tijd zal het leren, maar de vooruitzichten zijn nog steeds gunstig door het voedselaanbod.
De stichting Kerkuilenwerkgroep heeft tot doel het ‘beschermen van de kerkuil’ door ‘het geven van voorlichting en educatie, door het plaatsen van nestkasten en het verzamelen en registreren van gegevens’. De stichting is een overkoepelende landelijke organisatie met ongeveer 1.000 vrijwilligers, die werkzaam zijn in 16 regio’s die landelijk ruim 10.000 kerkuilnestkasten beheren en controleren. Dankzij de inspanningen van deze vrijwilligers en de medewerking van boeren en burgers is de broedpopulatie van kerkuilen toegenomen van ongeveer 100 broedparen eind jaren ’70 tot 3.000 nu. Meer weten?
Bezoek de website van Kerkuilenwerkgroep Nederland
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
