Genoeg is genoeg!

Meino Zondervan, It Fryske Gea | dinsdag 13 april 2021 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 579x

Bruine kijkers


Eieren van zeearenden zijn rond, dus niet ovaal zoals een kippenei en ook nog eens 4 à 5 keer zo groot. Het duurt ongeveer 27-30 uur van het eerste teken van uitkomen tot dat de jongen daadwerkelijk uit het ei gekropen zijn. Dit gebeurt meestal ‘s nachts. Het ei zal met de wijzers van de klok mee opengemaakt worden. Volgens onze berekening gaan we over een kleine week, de geboorte van een jonge zeearend voor de webcam meemaken. En wie weet volgt er enkele dagen later nog een tweede. Als we mede-blogger Andries mogen geloven, misschien zelfs nog een derde. https://www.itfryskegea.nl/blog/r-getal-en-mv-dingetjes/. Dan komt er weer echt actie op de takkenbos en mag de man weer vaker van het nest. Hij zal in het begin gaan zorgen voor het voedsel van de pullen. Na de vangst brengt hij de prooi op het nest bij moeders de vrouw. Vervolgens selecteert zij de meest geschikte delen voor de jongen, scheurt het in kleine stukken alvorens het te voeren. Ik zou haast zeggen aan de bedelende jongen maar bedelen doen ze niet. Of ze doen het in stilte met hun mooie donkerbruine kijkers. Hun ouders hebben gele ogen. Wat de pullen voor de snavel komt wordt weggegrist en naar binnen gewerkt. Er zal in het begin om de 8 tot 12 minuten gevoerd worden. Het kuiken zal al zijn energie gebruiken om te groeien. Als het bijna de grote van een volwassen arend heeft zullen er veren gaan groeien.

Grijpdoders


Als de jongen zo’n 21 dagen zijn kunnen ze vaker alleen gelaten worden en gaat moeders ook op jacht om de inmiddels forse jongen te voeden. Het voedsel bestaat in dit geval hoofdzakelijk uit watervogels en vissen. Grauwe ganzen en meerkoeten staan bovenaan. Meerkoeten duiken onderwater maar gaan niet diep en makkelijker te pakken dan bijvoorbeeld een fuut. Vissen, met name karper en brasem, vangen ze het liefst als het niet te hard waait, dan zijn ze beter te lokaliseren. Karpers en brasems komen voor in niet al te helder water. In regio’s waar het water wel helderder is, worden weer meer roofvissen gevangen. Zeearenden behoren tot de familie der havikachtigen en zijn echte grijpdoders. Hun middel- en achter teen zijn krachtiger en hebben een langere nagel. Ze doorboren daarmee vitale organen als longen of hart. Hun snavel gebruiken ze om het vlees los te scheuren.

Aanpassen


De aanwezigheid van zo’n grote roofvogel zorgt voor veranderingen in gedrag en terreingebruik van prooien. Predatoren creëren een “landscape of fear.” Een mooi gevonden woordgebruik, vindt u niet? Landscape of fear. Het verandert eveneens het gedrag van andere predatoren. Een bunzing bijvoorbeeld, zal zijn foerageertochten verminderen of aanpassen als er geregeld zo’n grote vliegende deur boven zijn territorium hangt. Uit het buitenland zijn verhalen bekend van zeearenden die in aalscholverkolonies opereren en het gemunt hebben op nestjonge ali’s. Dit is nog niet waargenomen in Nederland. De arenden van de Alde Feanen itfryskegea.nl/natuurgebied/nationaal-park-alde-feanen/ zitten in de buurt van een aalscholverkolonie. Wie weet gaan we een primeur meemaken.

Transformeren


Na ongeveer 70 dagen zullen de jongen uitvliegen. Ze kunnen nog maanden blijven rondhangen maar jonge dieren staan er om bekend enorme zwerftochten te houden tot hun 4e of 5e jaar wanneer ze geslachtrijp worden en zich ergens gaan vestigen om een eigen gezin te stichten. Vanaf hun 1e kalenderjaar (KJ) tot aan hun volwassenheid zullen ze geleidelijk transformeren van een warm donkerbruine vogel naar een vogel met een witte staart, licht verenkleed, een nog lichtere kop, gele snavel, gele ogen. De verschillende stadia van de 1e KJ-kleden verlopen niet bij eenieder gelijk en is het soms zelfs voor een expert lastig om een jong dier op leeftijd te brengen. Komend weekend is ons stel ongeveer uitgerekend. De man moet nog even doorzetten en zijn aandeel in broeduren (40%) zien te halen of te behouden en daarna is het voor hem ook genoeg. Als alles goed gaat is het tijd voor een nieuwe fase en zetten we er nog lang geen punt achter.

Een grauwe gans is te grazen genomen.

It Fryske Gea is de provinciale vereniging voor natuurbescherming in Fryslân. We hebben als doel de bescherming, het behoud en ontwikkeling van natuur, landschap en cultureel erfgoed. Op het moment beheren we meer dan 60 verschillende natuurgebieden met een totale oppervlakte van 20.000 hectare. Dit doen we niet alleen. We worden gesteund door 37.000 leden! Bezoek de website van It Fryske Gea

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over