Geen centje pijn

Ronald van Harxen, STONE | dinsdag 2 maart 2021 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 734x

Allemaal weer present

Toen ik afgelopen zaterdag- en zondagavond mijn eerste ronde in mijn telgebied liep om te zien of alle steenuilen weer present waren, werd ik aan alle kanten hartelijk ontvangen. Althans zo interpreteerde ik het ge-whHOET? en ge-WIEuw! maar. Het klonk letterlijk van alle plekken waar ze het voorbije jaar ook zaten. Af en toe gingen ze zo te keer dat ik er geen chocola meer van kon maken. Is het nu een nieuwe buurman die reageert, of toch die die net ook al riep, en bij wie hoort toch dat vrouwtje dat steeds zo luidruchtig invalt? Je kan soms gek worden als de hele buurt meent er zich tegenaan te moeten bemoeien. Helemaal bij windstille, maanverlichte nachten zoals afgelopen weekend,  als het geluid wel twee keer zover lijkt te dragen als normaal. Goede nieuws was natuurlijk dat alle plekken weer bezet leken en de sneeuwinval weinig schade leek te hebben aangericht.

Netjes op gewicht

Dat bleek overigens ook uit de gewichten van de bijna vijftig volwassen vogels die we de afgelopen twee weken gecontroleerd hebben. Zowel de vrouwtjes - maar vooral de mannetjes - zaten zelfs iets boven het gemiddelde gewicht dat we over de periode 2002-2020 voor de tweede helft van februari hebben vastgesteld. Zo ze al een weekje wat hebben moeten vasten, hebben ze dat in de dagen erna snel weer ingehaald.

Veld- en bosmuizen

Een groot verschil dus met de kerkuilen, waarbij een aanzienlijk deel van de populatie van de honger omgekomen is. Kerkuilen zijn voor hun voedsel sterk afhankelijk van muizen, vooral veldmuizen. Deze vangen ze in het open veld - weilanden, brede bermen, dat soort terreinen. Als er een sneeuwpakket ligt, blijven de veldmuizen daaronder. Daarboven hebben ze ook niets te zoeken, want ook de wortels van grassen en kruiden bevinden zich onder de sneeuw. Daardoor blijven veldmuizen grotendeels onbereikbaar voor muizeneters als de kerkuil.

De kleinere steenuil kan ook in de randen van bossen, houtwallen en andere vegetatie terecht, op zoek naar bosmuizen. Deze komen wel boven de grond om eten te zoeken - eikels, hazel- en beukennootjes en ander plantaardig voedsel. Daarbij bezoeken ze dan vooral plekken waar geen sneeuw ligt.  Uiteraard schuimen ook steenuilen juist dat soort plekjes af op zoek naar eten. Muizen welteverstaan. 

Steenuilenoverleg Nederland (STONE) is een landelijke werkgroep die steenuilenbescherming en -onderzoek coördineert, stimuleert en faciliteert. Daartoe wordt samengewerkt met relevante binnen- en buitenlandse, professionele en vrijwilligersorganisaties. STONE is een vrijwilligersorganisatie, zonder betaalde krachten. Bezoek de website van STONE

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over