Excursie Biesbosch

Kelvin Klaassen | maandag 6 mei 2024 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 190x

Vroeg

Het is vroeg als we in Werkendam aankomen, maar wat is er nou mooier dan vroeg opstaan om de ochtendrituelen van de vogels mee te kunnen maken (behalve uitslapen misschien, maar koffie doet wonderen). We rijden onder het gekoekoek van een van eerste koekoeken van het jaar de Noordwaard binnen. Bij de eerste stop valt het eerst op dat het ontzettend hard waait. We wanen ons bijna aan de kust, en dat past ook wel wat bij het mooiste zoetwatergetijdegebied van Nederland. Ondanks de wind hebben we geluk met het getij. Het wat water staat lekker laag, en dat betekent: steltlopers! Met het gezang van de veldleeuwerik en rietzanger op de achtergrond tellen we minstens 60 kluten in de galeiwaard, sierlijk op hun lange poten. Ook zien we tureluurs, een witgatje een aantal oeverlopers en 8 groenpootruiters. Ergens ver weg horen we een grutto. Een pijlstaart drijft duttend op het uitdijende tij, en spoelt even later aan op de oever, waar hij zich prachtig laat zien. Voor de bruine kiekendieven waait het even te hard. Normaal zie je ze vliegeren boven de achterste oevers. Het gevolg: de wintertalingen slapen lekker uit.

Polder Hardenhoek

We rijden verder en stoppen bij het uitkijkpunt van polder Hardenhoek. Cetti’s zangers, blauwborsten en rietzangers begeleiden onze wandeling naar het punt dat mooie uitzichten geeft over polder Hardenhoek, een van de grootste wateren van de Biesbosch, met daarin het meeuweneiland. Hier kun je een van de leukste soorten van de Biesbosch vaak goed zien. En jawel, voordat we de telescopen hebben opgezet vliegt er al een paartje zwartkopmeeuw over. Prachtig wit, zwart en rood. Vooral het geluid verklapt hun aanwezigheid. Kokmeeuw, visdief, stormmeeuw, kleine – en grote mantelmeeuw, pontische meeuw, zilvermeeuw en ongetwijfeld een geelpootmeeuw, alles kun je hier zien. Tijdens een kleine pauze, waar een lekke band van de excursiecaravaan kundig wordt vervangen, kunnen we ons vergapen aan twee putters op een paar meter afstand schitteren in de zon.

De koningin van de Biesbosch

Om de hoek kan je nóg dichterbij het meeuweneiland komen. Er loopt een pad parallel aan de weg naar het bezoekscentrum, wat langzaam wordt opgegeten door het klotsende water, en deze excursieleider weet dat dit een van de beste plekken is om zeearenden te zien. Je hoeft maar te wachten op het moment dat vrijwel alle meeuwen opvliegen, goed rondkijken en… raak! Een enorme juveniele vogel landt in een van de dode bomen die in Polder Hardenhoek staan - een favoriete uitkijkpost voor vis – en zeearend. Vanaf de andere kant van het pad laat een zomertaling zijn ongenoegen blijken. Een moment later neemt ze alweer de vleugels en vliegt met trage, gewogen vleugenslagen wat rondjes. Meeuwen, kraaien en een buizerd moeten er niks van hebben en beginnen duikvluchten uit te voeren. Zelfs de onbetwiste koning(in) van de Biesbosch gaat niet vrijuit.

Het nest

Vanaf een ander uitkijkpunt, voorbij een ijzeren, cilindervormige kunstwerk (met de woorden niet beklimmen in de kunst gesneden, want we zijn tenslotte in Nederland), kijken we nogmaals over de plas heen. Ik zet de telescoop op het nest van de visarend, en wat zien we? Natuurlijk, de grote canadese gans. Ongetwijfeld ontzet van het verlies van nóg een ei door de boommarter. Een ezel stoot zich niet drie keer aan dezelfde steen, een canadese gans blijkbaar wel. De visarenden zitten hoog op mast, en waar ze vaak zo mooi te zien zijn laten ze zich vandaag niet zien. We zwaaien naar Harm de boswachter en gaan aan de koffie, waar we worden uitgezwaaid door een mooie man bruine kiekendief. Vaarwel Biesbosch, tot de volgende!

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over