Wij noemen onze ooievaar "ooievaar", maar eigenlijk hoort hier nog "witte" voor (Latijnse naam: Ciconia ciconia). Er bestaat namelijk ook een zwarte ooievaar (Ciconia nigra). In deze blog meer over de verschillen. En is het wel zo zwart-wit?
Je zou kunnen zeggen: de witte ooievaar is wit met zwart, de zwarte ooievaar is zwart met wit. "Zwart" is niet helemaal een goede benaming bij de zwarte ooievaar vind ik, want in de veren zit een glimmende gloed, die met de lichtval varieert van groen tot paars.
Niet klepperen, wel vissen
Het is niet alleen de kleur die het verschil maakt. Zo kleppert de zwarte ooievaar nauwelijks met de snavel, maar maakt hij/zij een miauwend en knorrend geluid. Verder is deze soort vrij schuw en leeft teruggetrokken in bossen. Ze nestelen niet op gebouwen en palen, maar hoog in bomen. Waar het hoofdvoedsel van de witte ooievaar vleesachtig is, eet de zwarte ooievaar het liefst vis.
Kans op zien van zwarte ooievaar
In Nederland broeden (nog) geen zwarte ooievaars, wel in o.a. Duitsland en verder oostwaarts, tot ver in Rusland. De foto's uit de banner komen van een "Beleef de Lente" camera uit Estland (www.looduskalender.ee). Na het uitvliegen zijn het vooral de jonge vogels die al zwervend onze regio even aandoen. In de herfst kun je dus ook in Nederland een zwarte ooievaar tegenkomen.
Kuiken kleur
Toen ik voor het eerst las over de zwarte ooievaar, dacht ik bij hun kuikens aan zwarte donsbolletjes. Maar nee, ze bij hun geboorte ook wit! Alleen de snavel is geel, waar die van jonge witte ooievaars zwart is. Na het uitvliegen gaat de snavel van beide soorten langzaam rood kleuren, net als de poten. Na één jaar hebben zowel de witte als zwarte ooievaar hetzelfde uiterlijk als de oudervogel.
STORK, de Engelse naam voor een echte Nederlandse vogel: de ooievaar. STORK is een vrijwilligersorganisatie, die zich belangeloos inzet voor de ooievaars in Nederland.
In de jaren zestig waren de ooievaar in Nederland vrijwel uitgestorven, door het gebruik van zware pesticiden zoals DDT. Om de ooievaar te laten terugkeren, hebben vele vrijwilligers en Vogelbescherming Nederland zich sinds 1969 flink ingezet. Het doel was de terugkeer van de ooievaar als broedvogel in Nederland. Dat lukt. Met de ooievaars lijkt het nu goed te gaan. Het aantal broedparen neemt weer toe.
Bezoek de website van STORK
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
