Eten en gegeten worden

Wim van Nee, STORK | vrijdag 19 april 2019 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 986x

Alle onderzoeken ten spijt, wordt de aanwezigheid van ooievaars  met groot gemak als oorzaak voor de achteruitgang van weidevogels aangewezen. Allerlei verhalen doen de ronde. Bijvoorbeeld dat sinds er zoveel ooievaars zijn, de weidevogels het slechter hebben gekregen. Dan is het heel gemakkelijk om te zeggen dat het door de ooievaars komt. Maar wordt het  probleem wel gekoppeld aan de juiste oorzaken? 

Rupsen

Koolmezen hebben grote broedsels, vaak meerdere per jaar. Zo bouwen ze garanties in tegen verliezen. Om alle jongen te voeden moeten er heel veel rupsen worden gegeten. Is dat erg voor die rupsen? Nee, want ook zij hebben garanties ingebouwd. Er zijn zoveel rupsen, dat er meer dan voldoende overleven om de bijbehorende vlindersoort in stand te houden. Kikkers zijn wat dat betreft kampioen. Een klont kikkerdril bevat zomaar meer dan 1000 eitjes. Stel dat die allemaal uitgroeien tot volwassen kikkers, dan zouden we tot onze knieën door de kikkers  lopen. Gelukkig worden de meeste kikkerjongen gepredeerd, zo blijven de sterksten over en hebben andere dieren ook wat te eten. Zo werkt natuur, of we het nu leuk vinden of niet. Het is eten en gegeten worden.

Enorme hoeveelheden wormen en insecten

Ook de ooievaar speelt zijn rol in deze voedselkringloop. Hij eet enorme hoeveelheden wormen en allerlei insecten. In het weidevogelprobleem speelt hij geen rol van betekenis, dat hebben onderzoeken wel aangetoond. En kijk ook maar goed naar de beelden uit Gennep. Melden jullie het als jullie zien dat er een weidevogelkuiken wordt gevoerd? Ik heb al een idee hoe vaak dat gebeurt.

Weidevogels hebben vooral andere problemen, zij hebben last van recreatiedruk, verstedelijking, grootschalig agrarisch grondgebruik, waterpeilbeheersing, klimaatverandering, predatie, verdroging, gevaren tijdens trek en overwintering, jacht, industrialisatie,  …
En deze kwesties zijn te veelomvattend voor een simpele oplossing.

Wim van Nee
STORK

Ooievaars leven prima samen met andere dieren

STORK, de Engelse naam voor een echte Nederlandse vogel: de ooievaar. STORK is een vrijwilligersorganisatie, die zich belangeloos inzet voor de ooievaars in Nederland. In de jaren zestig waren de ooievaar in Nederland vrijwel uitgestorven, door het gebruik van zware pesticiden zoals DDT. Om de ooievaar te laten terugkeren, hebben vele vrijwilligers en Vogelbescherming Nederland zich sinds 1969 flink ingezet. Het doel was de terugkeer van de ooievaar als broedvogel in Nederland. Dat lukt. Met de ooievaars lijkt het nu goed te gaan. Het aantal broedparen neemt weer toe. Bezoek de website van STORK

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over