Misschien was het je al opgevallen, misschien ook niet. Maar ook aan het interieur van de bosuilenkast is dit jaar iets veranderd. Ik begreep dat in de Chat er al wat vragen over waren, dus... tijd voor wat meer uitleg.
Sharon noemde het al kort even in de intro-blog van dit jaar. Afgelopen jaar was geen succesjaar met het broedsel. Enigzins teleurgesteld moesten we constateren dat in 2 van de 3 eieren gedurende het broeden een deuk in het ei was ontstaan. Deze eieren zijn dan ook niet uit gekomen, door de deuken was er waarschijnlijk een scheur in de schaal gekomen, wat er voor heeft gezorgd dat de eieren zijn uitgedroogd. Ook in 2017 was er één ei met een deuk. De andere twee eieren kwamen toen wel uit, met twee gezonde kuikens tot gevolg.
Er zijn enkele theorieën over de deuken in de eieren, maar Jan besloot in ieder geval actie te ondernemen en de kast aan te passen.
Broeden op kunstgras
Voorheen lagen er twee typen houtsnippers op de kale bodem van de kast. Op zich niet verkeerd, maar door de deuken in de eieren en het observeren van het vrouwtje afgelopen jaar, zijn we tot de conclusie gekomen dat we het anders gingen proberen. Het vrouwtje groef zo snel door de houtsnipperlaag heen dat ze vrijwel direct op de kale bodem van de kast zat. Mogelijk was de houten bodem toch te hard voor de eieren.
Om het voor het vrouwtje wat zachter onder de poten te maken, heeft Jan op aanraden van een andere vogelwerkgroep binnen Beleef de Lente een laagje kunstgras in de kast aangebracht. Toch handig, zo'n Beleef de Lente Netwerk.
De laag kunstgras zorgt er voor dat de eieren niet direct op de harde bodem van de kast terecht komen en dus hopelijk heel blijven. Er zijn diverse voorbeelden (zowel bij bosuilen als bij andere (roof)vogelsoorten) dat het toevoegen van een laagje kunstgras succesvol is en zowel bij eieren als bij jonge kuikens voor minder problemen zorgt en het broedsucces dus verhoogt. En tegelijkertijd is het voor Jan 'een eitje' om de kast weer schoon te maken in het najaar.
Met twee mooie eieren gaan we dat dit jaar ongetwijfeld beleven.
Broeden 'in het wild'
Bosuilen broeden van nature overwegend in holen in oude bomen. Ook deze hebben een 'zachte laag' onderin de holte. Zo'n natuurlijke holte is een resultaat van een lang proces. Je moet je voorstellen dat zo'n holte niet van de ene op de andere dag zo groot is. Het begint met een kleine holte of vergroeiing in de boom, vaak ontstaan door het afbreken van een tak tijdens een storm, een blikseminslag het afbreken of afslijten van de bast of door invloed van schimmels zoals zwammen.
Langzaam maar zeker wordt de holte groter door een proces van uitslijten, rotten, erosie en onder invloed van talloze dieren zoals vogels die in de boom hakken. In de holte ontstaat hierdoor een natuurlijke laag met onder andere houtmolm, kleine stukjes hout en andere restproducten. Zo ontstaat het zachte bed waar de Bosuil zijn eieren op legt. Met het kunstgras en de houtsnippers proberen we dat na te bootsen.
Maar wacht even! Kunstgras, is dat niet schadelijk?
Er zijn de laatste jaren in de voetbalwereld nogal wat verhalen over dat kunstgras mogelijk schadelijk is voor (jonge) voetballers. Ook in de Chat kwam deze vraag voorbij. Het is echter niet het kunstgras zelf, maar de rubber vulling (ofwel de 'filling') van het kunstgras waar dit allemaal om te doen is. Jan heeft een 'schoon' kunstgras aangeschaft waar deze rubber filling niet in zit. Dus voor onze Bosuil verder niet schadelijk!
Laten we hopen dat de aanpassingen aan de kast helpen en we dit jaar weer twee gezonde kuikens mogen bekijken!
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
