Veertig jaar geleden ging het zo slecht met de ooievaars, dat ze gefokt moesten worden om de soort in stand te houden. Om te wennen aan een leven in het wild, werden de in gevangenschap geboren jongen verdeeld over 12 plekken in het land: 'ooievaarsbuitenstations'. Vandaag blog ik vanaf zo'n plek.
Als klein meisje in de jaren 70 moest ik voor het zien van ooievaars naar de dierentuin, want in ons land waren ze uitgestorven. De landbouwbedrijven groeiden, het waterpeil werd verlaagd om de grond geschikt te maken voor zware machines en gif moest de weilanden vrij maken van ongedierte. Die economische groei betekende een dramatische daling van de ooievaarsstand.
Op het goede spoor
De mens merkte de schade aan de natuur uiteindelijk op en de zwaarste bestrijdingsmiddelen werden verboden. Het fokprogramma van de ooievaar startte, waarbij volwassen ooievaarsparen uit het buitenland voor nageslacht zorgden. De jongen kregen na een verblijf in één van de 12 buitenstations de vrijheid. Toen zij tot broeden kwamen, ontstond weer een zelfstandige populatie.
In het nieuws
Aangezien ooievaars vrij trouw zijn aan hun broedplaats, kun je in en rond de oude buitenstations nog steeds nesten vinden. Eén zo'n voormalig station is Herwijnen. Hier zijn de eieren van de doodgeschoten ooievaar uit De Lutte naar toe gegaan. Het station ligt in de buurt van het voormalig fokstation zelf, Groot-Ammers (beter bekend als 'Ooievaarsdorp Het Liesvelt').
Dromen
Een ander station dat nog steeds actief is, is De Lokkerij. De naam heeft niets te maken met 'lokken', maar komt van de familie Van Lokken die hier een boerenbedrijf had. Het ligt aan de rivier de Reest, een natuurgebied dat te vergelijken is met het Gennepse Niersdal. Het buitenstation geeft voorlichting, vangt zieke en/of gewonde ooievaars op en maakt op ambachtelijke wijze nestmanden. Op en rond het terrein zijn zo'n 50 nesten, op palen, daken en in bomen. Als kind had ik nooit kunnen dromen dat ik hier zou rondlopen tussen de wilde ooievaars.
Een kijkje nemen kan zaterdags*, op Hemelvaartsdag en 2e Pinksterdag van 13 tot 17 uur. Treinstation Meppel :-).
Kijkje achter de schermen in het hospitaal (foto Caroline Walta)
STORK, de Engelse naam voor een echte Nederlandse vogel: de ooievaar. STORK is een vrijwilligersorganisatie, die zich belangeloos inzet voor de ooievaars in Nederland.
In de jaren zestig waren de ooievaar in Nederland vrijwel uitgestorven, door het gebruik van zware pesticiden zoals DDT. Om de ooievaar te laten terugkeren, hebben vele vrijwilligers en Vogelbescherming Nederland zich sinds 1969 flink ingezet. Het doel was de terugkeer van de ooievaar als broedvogel in Nederland. Dat lukt. Met de ooievaars lijkt het nu goed te gaan. Het aantal broedparen neemt weer toe.
Bezoek de website van STORK
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
