Zo’n begin van een broedseizoen is niet alleen voor ons kijkers een spannende periode, ook de slechtvalken lijken bloednerveus.
Valken zijn geen doetjes
Alleen al om scherend door het luchtruim een prooi na te jagen, die met je scherpe klauwen te overmeesteren, buiten gevecht te stellen en dan ook nog eens schoon te plukken zodat hij eetbaar wordt, daarvoor moet je wel wat pit in huis hebben. Vooral als het om voedsel gaat zijn valken erg hebzuchtig en strijdlustig. Er kunnen altijd wel kapers op de kust zijn die hun prooi willen afpakken. Geen wonder dat ze zo fel en assertief zijn.
Temperament
Dat temperament speelt hen parten als ze gaan broeden. Het valt voor een slechtvalk niet mee om een andere valk niet als rivaal te zien. Je kunt je zelfs afvragen hoe zulke opgewonden standjes überhaupt samen tot voortplanting kunnen komen.
Een rituele dans
Goede communicatie doet wonderen. Zoals tijdens de balts. De balts functioneert als een soort rituele dans waarin de partners nader tot elkaar kunnen komen. Met buigen, knikken, allerhande kreten en een hoffelijk voedselaanbod proberen ze de spanning wat uit de lucht te halen. De ene keer gedragen ze zich fel en intimideren ze elkaar; de andere keer zijn ze meegaand en harmonieus. Uiteindelijk moet die harmonie de overhand krijgen.
Geïntimideerd
Afgelopen week zagen we die spanning tussen de partners. De prooioverdracht van het mannetje aan het vrouwtje was aanvankelijk nog verre van volmaakt. Toen het vrouwtje met een vaart op haar partner afkwam, maakte hij zich met prooi en al uit de voeten. Het leek wel of hij een beetje bang voor haar was. Kort daarna kwam ze die prooi toch opeisen: ze rukte hem woest uit zijn snavel.
Een paar dagen later (vanaf 19 februari) ging die overdracht al veel geciviliseerder. Ze wachtte vaak zelfs netjes, deemoedig voorovergebogen, totdat hij het aanbood. Verschillende keren paarden ze. Als dat geen harmonie is.
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
