Heeft onze Zeearend man voorouderlijke connecties met Urk of Volendam? Hoe dan ook, hij is er in geslaagd om tot nu toe vier, meer dan forse palingen naar het nest te brengen.
Hoe en waar flikte hij het om dit kunststukje bij herhaling uit te voeren?
Tja, daar lijkt iets lekkers te liggen, maar hoe ..., hoe ..., gaan we dit naar binnen werken?! (Screenshot webcam 10 juni 2022)
Hoe vaak en door wie?
Op 30 april ‘22 bracht man zeearend zijn eerste forse paling naar het nest. Maar vrouw zeearend bleef niet achter en bracht op 10 mei eveneens een, zij het middelgrote, paling. Echter, onze man zeearend lijkt toch de echte specialist te zijn en bracht op 4, 5 en 10 juni telkens een meer dan forse paling.
De ‘oefenpaling’ …
Op 10 juni deponeerde hij een, al wel gedode, paling op het nest bij de jongen om daarna te vertrekken. Ze mochten het zelf eens gaan proberen om deze prooi in hapklare brokken te trekken en naar binnen te schrokken. Nou, dat bleek ondanks hun verwoede pogingen (nog) geen succes en uiteindelijk kwam pa na ruim een half uur terug om hen alsnog behulpzaam te zijn.
Hoe en waar werden deze palingen gevonden en gepakt?
Het is voor ons als team, toch wel wat een mysterie, hoe en waar het de zeearend(en) lukt om de palingen te bemachtigen. We weten dat er in het NP ‘de Alde Feanen’, in zowel poldersloten als petgaten, palingen rondzwemmen. Echter, doorgaans zwemt de paling graag over de bodem en veel minder aan de oppervlakte. In de literatuur wordt gemeld dat de paling overwegend nachtactief is en zich overdag schuil houdt tussen waterplanten of zich ingraaft in de bodem. Bovendien waren alle, als prooi gevangen, palingen overduidelijk volwassen dieren. Palingen dus, die er klaar voor leken om zo langzamerhand te vertrekken naar de verre paaigronden om zich daar te gaan voortplanten.
Levenscyclus van de paling (Europese aal)
Het leven van de paling begint waarschijnlijk in de Sargassozee, gelegen in het westelijk deel van de Atlantische oceaan. Maar, dit is een vermoeden, want geen mens ter wereld heeft ooit gezien hoe en waar de paling paait! Het kleine larfje begint vervolgens aan een immens lange reis van circa 6.000 kilometer en wordt daarbij geholpen door oceaanstromingen. Na één tot drie jaar verschijnt het larfje, dan inmiddels uitgegroeid tot een nog doorzichtig glasaaltje, voor de Europese kusten om vervolgens de binnenwateren in te trekken. Helaas lukt dit vaak niet op eigen kracht, want ze stuiten op diverse dammen en (afsluit)dijken of zijn niet sterk genoeg om tegen de stroming op te zwemmen.
De Vismigratierivier, zoals deze momenteel wordt gerealiseerd op Kornwerderzand aan de Friese kant van de Afsluitdijk, maakt het voor de glasaal mogelijk om weer op eigen kracht naar het zoete water te zwemmen. In goede jaren zullen er naar verwachting dan weer miljoenen glasaaltjes op deze manier de Nederlandse wateren binnen kunnen trekken.
De risicovolle reis terug
De palingen brengen vervolgens een groot deel van hun leven door in zoet water. Pas tegen de tijd dat ze – na een periode van 5 tot soms wel 15 jaar – geslachtsrijp gaan worden, beginnen ze aan hun trektocht naar de zee. Met als uiteindelijk doel om zich voort te kunnen planten in de verre zee, waar ze ooit als larfje werden geboren. Veelal een tocht vol hindernissen en gevaren!
Is het tijdens zo’n trektocht die, vanuit de laaggelegen zomerpolders, ook wel eens een stuk door vochtige vegetatie over het land kan gaan, dat de zeearend man kans zag om een aantal van deze palingen te vangen? Of waren ze toch overdag actief aan het oppervlakte water? Wie het weet mag het zeggen!
Het verorberen van een volwassen paling was nog wel een ‘dingetje’. Zelfs met hulp van pa zeearend bleef het nog lang een kwestie van “palingtrekken”. (screenshot webcam 10 juni 2022)
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
