Een langzaam groeiend groepje klusliefhebbers heeft met stijgende verbazing het werk van onze kluskoning gevolgd de afgelopen weken. Wat een werk en wat een doorzetter, maar nu komt toch echt het eind van de verbouwing in zicht. En dan….?
Bijna 4 weken aan het verbouwen geweest, wat een klus en wat een prachtig koninklijk resultaat.
Het paleis staat zo goed als klaar
Het leek een beetje stil te vallen toen de eerste dakconstructie het begaf en de rechterwand naar buiten zakte, maar in zijn vrije uurtjes bleef Hubo gewoon driftig doorklussen en heel langzaam ontstond er een herstelplan.
Hij nam zijn verlies en liet de rechterpluk maar voor wat het was en begon gewoon met een nieuw wandje en dak en het materiaal uit die pluk bleek daarbij mooi hergebruikt te kunnen worden. Als een kolibrie hing hij in de lucht naast die pluk om er bruikbare onderdelen uit te trekken. Kijk, als je niet steeds op en neer naar de bouwmarkt hoeft, dan schiet het bouwen ook gelijk een stuk meer op.
En de laatste week kwam het echt in een stroomversnelling. De liggers van dak kwamen er op. Geen idee hoe hij die vastgekregen heeft trouwens; het lijkt nog steeds vooral op een soort in elkaar weven van alle losse onderdelen. En van daaruit ging het snel en begon het steeds meer op een comfortabele bolwoning te lijken. De laatste dagen is het vooral wat afwerken links en rechts; keuken erin, badkamer tegelen, dat soort werk, maar de klus zit er bijna op.
Een clipje met prachtige beelden van de bouw is in de maak en zal ook binnenkort online komen.
Waar is de koningin ?
Ja, als Hubo zo’n beetje klaar is is het hoog tijd dat vrouw Wiko eens een kijkje komt nemen. In de chat is al wat speculatie dat ze misschien zelfs al geweest is en misschien zich zelfs bezig houdt met de stoffering nu. Op uiterlijk zijn ze nauwelijks uit elkaar te houden, dus het zou zomaar kunnen. We hebben ze alleen nog nooit met z’n tweeën bij het nest gezien. Dus het blijft een beetje gokken.
En dat moet ze natuurlijk nog akkoord gaan met dit paleisje. Misschien vindt ze het wel een beetje overdreven en heeft ze liever een klein compact nestje. We gaan het beleven. Ik hoop in ieder geval dat we nog een stukje van de rondleiding en de goed- of afkeuring op camera te zien krijgen.
En de zwaluwen dan ?
Weer een lastige vraag. Ik kom op best veel plekken waar ieder jaar veel boerenzwaluwen zitten en het beeld is een beetje wisselend. Op veel plekken zijn ze, iets vertraagd, aangekomen en inmiddels met nestbouw en eieren bezig. Maar op best veel plekken wordt er nog steeds met smart gewacht op de terugkeer, net als hier dus eigenlijk.
De insectenstand is inmiddels meer dan goed. Sterker nog, er mogen van mij wel een paar extra insecteneters op het erf rond vliegen. En we zien ook af en toe kleine groepjes zwaluwen vliegen. Soms alleen boven het veld, soms ook boven het erf en een aantal zelfs een paar rondjes door de stal. Maar echte vestigingsdrang heb ik nog niet gezien bij al deze bezoekers.
Geduld hebben ? Ik denk dat we niet veel andere keuze hebben.
De eerste jongen zijn inmiddels in de stal
En om toch met een beetje gezellig bericht te eindigen; inmiddels hebben we wel de eerste jongen in de stal. De bruine rat die regelmatig in beeld verschijnt heeft inmiddels in ieder geval 4 jongen gekregen. Sommige mensen reageerden daar echter op met ‘jakkes’ en ik probeer nog steeds te begrijpen hoe dat nu eigenlijk werkt met selectieve natuurliefde… De ratjes zijn in ieder geval welkom hier. Niet teveel graag, maar gewoon in balans met de rest van alle bewoners hier.
Jonge ratjes; prachtige knaagdieren. Mij een raadsel waarom sommige mensen hier zo vreemd op reageren.
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
