De echte heer des huizes

Ronald van Harxen, STONE | zondag 26 juli 2020 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 819x

Bovenin het gat zitten ze vaak, mooi zicht op de nestkast

We zitten achter de koffie op het terras met uitzicht op het pierenpaaltje. "Hij zit er nog steeds heel vaak", vertelt Benno, "zeker als de sproeier aanstaat". Ook nu staat hij aan, de waterdruppels reiken bijna tot in de koffie. Maar geen steenuil te zien. Komt vast omdat ik er bij zit. Benno, en ook zijn vrouw Lieneke, kennen ze door en door. Goed volk, dat weten ze, waar je niks van te duchten hebt. Mij kennen ze niet, en als dat wel zo zou zijn, bewaren ze vast geen goede herinneringen aan onze ontmoetingen. Dat is toch die gast die ons elk jaar de stuipen op het lijf komt jagen om onze kroost te ringen? Ik hoor het ze denken.

In het stro

"Steenuilen zitten hier al vele jaren", vervolgt Benno. "Ooit kreeg ik van een collega een nestkast, zo'n ruitvormig model. Die hingen we in een perenboom en daar trokken ze gelijk in. Toen die omwaaide verhuisden ze naar de schuur, tussen het stro. Dat hadden we eerst niet in de gaten, maar toen de schuur veranderd werd en het stro eraf moest, vonden we een wel 5 meter lange tunnel tussen het stro. Er kwam geen eind aan, helemaal platgetreden door het vele heen en weer lopen. Op het eind maakte de gang een haakse bocht en daar hadden ze ergens het nest. Later heb ik contact met jou gezocht voor een nieuwe kast."

De eerste beelden

Dat moet in het najaaar 2012 zijn geweest. Toen we op 11 mei van het jaar daarop kwamen voor een eerste controle, telden we 4 eieren. Het vrouwtje was afkomstig uit Rietmolen, 22 kilometer verderop en daar in 2011 als nestjong geringd. Op 7 juni ringen we 3 flinke jongen. De kast hangt mooi vinden we, met uitloop op een dikke tak. We besluiten er een cameraval bij te hangen om eens te zien hoe de jongen zich gedragen als ze buiten komen. Dat levert prachtige beelden op die ons later, als we op zoek zijn naar een nieuwe cameralocatie, nog helder voor ogen staan. Hier moet het gebeuren! De rest is geschiedenis.

Duiven en mussen

Benno is gek op de vogels op zijn erf. Op de een wat meer, op de ander wat minder, dat wel. Er hangen verschillende mezenkastjes die elk jaar weer bezet zijn. Een paartje houtduiven krijgt van hem hulp bij het bouwen van hun nest. In het voorjaar plaatste hij een paal met een constructie om de tak te ondersteunen waarop het nest rustte. Die boog op het laatst door waardoor de halfwas jongen op de grond vielen. Het clubje mussen gedoogt hij, ook al eten ze bijna al het zaad dat hij voor de kippen strooit. Wel voert hij die alleen 's morgens vroeg en op het eind van de middag. "Overdag vreten de mussen alles op, blijft er helemaal niks voor de kippen over."

Kloppen voor het naar binnengaan

Steenuilen hebben iets mysterieus, vindt hij. Komt natuurlijk omdat het nachtvogels zijn. "Hoewel, nachtvogels, ja, dat staat in de boekjes, maar ik zie ze hele dag door." Hij wijst op een mezenkastje tegen de stam van een dikke conifeer. "Daar zit er ook vaak een [nu niet uiteraard], vandaar kan hij ongezien en ongestoord de omgeving in de gaten houden. Ik kan er dan gewoon langs lopen zonder dat hij opvliegt." De laatste tijd zitten ze ook vaak in de opening in de achtergevel van het kippenschuurtje. Van daaruit hebben ze prachtig zicht op de nestkast. Benno: "Als ik dan het schuurtje aan de zijkant binnenga, klop ik altijd eerst even op de deur. Dan weten ze dat ik eraan komen en schrikken ze niet zo." Benno ten voeten uit.

Overal scharrelen andere erfbewoners (geen stel)

Steenuilenoverleg Nederland (STONE) is een landelijke werkgroep die steenuilenbescherming en -onderzoek coördineert, stimuleert en faciliteert. Daartoe wordt samengewerkt met relevante binnen- en buitenlandse, professionele en vrijwilligersorganisaties. STONE is een vrijwilligersorganisatie, zonder betaalde krachten. Bezoek de website van STONE

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over