Het is een koddig gezicht. Drie witte donsballen plat op hun buikje op de bodem van de nestkast in dromenland. Onder het wakend oog van paps of mams. Ze zijn na ruim twee weken te groot geworden om onder paps of mams warme vleugels te bivakkeren. Gelukkig zijn ze in staat om zichzelf warm te houden.
Tenenknabbelbeurt
En nog gezelliger: elkaar!
Groeiende veren
Zoals in het blog Groepsknuffels al verteld, heeft het eerste geboortedons plaatsgemaakt voor een tweede, dikkere en langere, donslaag. Dit dons isoleert beter. Vandaar dat ze prima zichzelf warm kunnen houden zonder de warmte van vader of moeder slechtvalk. We zien nu ook al kleine randjes aan de vleugels en de staart verschijnen. Dit zijn de handpennen en staartpennen van de vliegveren. Meer over het verenkleed is te vinden in het blog Vogeljassen zijn bijzonder.
Schoonheidssalon
Al die groeiende veertjes moeten ook verzorgd worden. Af en toe lijkt de nestkast wel een schoonheidssalon. De drie slechtvalkkuikens verzorgen hun doorkomende veren en knabbelen de hulsjes weg waaruit de veren groeien. En ook worden de donsjes van de doorkomende veren verwijderd. De tenen en nagels krijgen regelmatig een knabbelbeurt. En alsof ze er geen genoeg van kunnen krijgen, willen ze elkaars veren ook nog wel verzorgen. Dit laat ook maar weer zien dat ze het goed met elkaar kunnen vinden.
Geflapper
We zien dat de slechtvalkkuikens steeds actiever en alerter worden. Ze schuifelen al door het nest en zijn zich bewust van zichzelf en hun omgeving. Ze beginnen ook hun snelgroeiende vleugels te ontdekken. En wat is er leuker om daar mee te flapperen! Zo trainen ze al voorzichtig hun spieren. Belangrijk voor het vliegen als ze later groot zijn. In het filmpje Voorzichtige stapjes is goed te zien dat ze actiever zijn.
Over een paar weken herkennen we de kleine buikslapers niet meer terug. Dan zijn het geen koddige witte donsballen meer, maar jongvolwassen slechtvalken met een prachtig verenkleed.
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
