De voorbije maanden hebben we eindelijk mogen meegenieten van het broedsucces van de zeearend. Heel bijzonder en een voorrecht om te mogen meemaken! Maar nu zit het er toch echt op. De camera gaat offline, want de zeearenden zijn uitgevlogen.
De pykjes net uit het ei.
Ups en downs
Het filmpje dat Jonathan deelt, toont enkele hoogte- en dieptepunten van het afgelopen seizoen. We hebben angstige momenten gezien, zoals toen de steenmarter langs kwam (om maar te zwijgen over de drone), maar vooral veel prachtige en ontroerende momenten. Wat ik bijvoorbeeld één van de allermooiste momenten vond, was toen beide pykjes twee net te onderscheiden bolletjes wit pluis waren in het nest, en Man en Vrouw zeearend beide ernaast zaten. Dat grootteverschil! Wat een contrast met het beeld van een jagende zeearend, een machtsvertoon, dat op het nest onwaarschijnlijk teder voor hun jongen zorgt.
Opgroeien
In nog geen vier maanden tijd zijn die twee pluisjes uitgegroeid tot kopieën van hun ouders. Na wat vliegoefeningen hebben ze nu hun nest omgeruild voor de wijde wereld van de Alde Feanen. Het zal niet lang duren voordat ze ontdekken dat de Alde Feanen ook niet alles is, en dat er een nog veel grotere wereld te ontdekken is. Maar zover is het nog niet. Eerst zullen ze zich nog meer moeten bekwamen in vliegen en worden ze door hun ouders langzaamaan gestimuleerd om zelf te gaan jagen. Nee, onze jonge zeearenden zijn nog niet helemaal uit huis en hebben nog een flinke leertijd voor de boeg. Maar met de goede zorg van hun ouders en een portie geluk, zullen ze zich bekwamen tot ze helemaal met eigen vleugels kunnen slaan.
Een mooie gedachte toch, dat wij mee hebben mogen kijken naar de jeugd van dieren die over vijf jaar zelf een nest groot kunnen brengen.
Voor iedereen die de schoonheid van de Alde Feanen zelf wil aanschouwen, kom deze zomer op bezoek en houdt de omgeving in de gaten. Wie weet zeilt er een vliegende deur voorbij, of zie je ze gewoon ergens in een veld zitten.
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
