Een nieuwe vlam
15.03.25 In het vorige blog vertelde Danny al dat we dit jaar waarschijnlijk naar hetzelfde vr..
Sommige gegevens die door deze provider worden verzameld, zijn bedoeld voor personalisatie en het meten van de effectiviteit van advertenties.
Sommige gegevens die door deze provider worden verzameld, zijn bedoeld voor personalisatie en het meten van de effectiviteit van advertenties.
Sommige gegevens die door deze provider worden verzameld, zijn bedoeld voor personalisatie en het meten van de effectiviteit van advertenties.
Sommige gegevens die door deze provider worden verzameld, zijn bedoeld voor personalisatie en het meten van de effectiviteit van advertenties.
Door
Mark Hessels
Mark Hessels | vrijdag 14 maart 2025 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 82x
Via zijn ring weten we dat M op 10 juni 2016 is geringd; als nestjong, op een mooi erf hier ongeveer 3 kilometer vandaan. Een echte wereldreiziger is hij niet dus.
Helaas is tijdens het ringen niet zijn vleugellengte opgemeten en daardoor weten we niet precies hoe oud hij al was op het moment van ringen. Maar als we voor het gemak even uitgaan van gemiddeld 6 weken oud bij het ringen, dan is M ergens rond 29 april 2016 uit het ei gekropen. Schrijf die datum maar op de verjaardagskalender, dan zit je er niet ver naast.
En dan is M bij het verschijnen van dit blog dus al 8 jaar, 10 maanden en 17 dagen oud en dat is voor een kerkuil een hele respectabele leeftijd.
Dat is een vraag die dan vaak gesteld wordt. Hoe oud zij hij nu zijn, omgerekend naar mensenjaren? En dat lijkt een eenvoudige vraag, maar dat is ie eigenlijk niet, omdat uilen- en mensenlevens nogal van elkaar verschillen. Nou, toch maar eens een poging wagen om er een beetje meer gevoel voor te krijgen.
De, voor zover bekend, oudste in het wild levende kerkuil in Nederland is 21 jaar geworden. Elders in Europa is er ook nog eens eentje van 23 jaar vastgesteld. Tja, als je het daarmee vergelijkt komt M met zijn bijna 9 jaar nog maar pas kijken.
Maar die vergelijking klopt niet helemaal, omdat de leeftijdsopbouw van kerkuilen heel anders in elkaar zit dan van mensen. Een andere manier om er naar te kijken is; hoeveel kerkuilen zijn er die nog ouder zijn dan M nu? En dan krijg je een heel ander beeld. Van alle kerkuilen in Nederland haalt maar ongeveer 2% de leeftijd die M nu heeft en hij zit dus bij een heel klein groepje echte overlevers. Als je bij de oudste 2% van de mens wil horen dan moet je in Nederland ongeveer 84 jaar oud worden.
En dan wordt het nog iets bijzonderder als je bedenkt dat M dat allemaal zonder reserveonderdelen als kunstgebit en nieuwe heup voor elkaar heeft gekregen. Het aantal 84-plussers dat nog helemaal uit originele onderdelen bestaat is nog een heel stuk kleiner dan die 2%.
Dus hoe oud hij nu ook precies is in mensenjaren, het is sowieso een prestatie van formaat om deze leeftijd te halen. Maar zou dat dan geen invloed hebben op zijn vruchtbaarheid?
Sinds de Beleef de Lente camera’s hier meekijken (vanaf broedseizoen 2020), is M de trotse vader van 30 eieren (zeg je dat eigenlijk zo, vader van de eieren?). In de laatste twee jaren werden er 14 door hem bevruchte eieren gelegd en die zijn ook allemaal uitgekomen. In 2023 zijn er zelfs 6 van de 7 jongen gezond en wel uitgevlogen. Dus met die vruchtbaarheid lijkt het voorlopig nog wel goed te zitten.
In de natuur is de rol van onvruchtbare partners doorgaans klein. Als je geen rol speelt in het voortbestaan van de soort dan is het einde meestal ook snel in zicht. Van kerkuilen is ook bekend dat onvruchtbaarheid van een van de partners uiteindelijk ook leidt tot het opbreken van de relatie. De vruchtbare partner gaat zijn/haar geluk proberen bij een nieuwe partner. Maar daar lijkt M zich voorlopig nog niet veel zorgen over te hoeven maken. M komt op mij sowieso niet zo over als een zorgelijk type, maar misschien ben ik nu weer te veel aan het projecteren….
Bij M is de kans dat er nog een paar jaar bijkomen trouwens best groot. Hij heeft al ruim aangetoond dat hij een goede jager en verdediger van zijn territorium is. Hij kent het territorium inmiddels door en door en weet alle plekken waar misschien toch nog iets te vangen valt als prooien verder schaars zijn.
Dat is voor een deel dus echt zijn verdienste, maar hij heeft ook wel wat geluk gehad. Hij woont niet alleen in een omgeving waar altijd wel ergens nog iets te eten is, maar hij heeft ook een woonplek gekozen waar de kans om verkeersslachtoffer te worden erg klein is. De meeste auto’s die M hier ’s nachts tegenkomt staan stil op een erf in plaats van met 130 km/h voorbij te razen. En om tegen een stilstaande auto aan te vliegen moet je toch wel uit een vrij beroerd bouwjaar komen…
15.03.25 In het vorige blog vertelde Danny al dat we dit jaar waarschijnlijk naar hetzelfde vr..
15.03.25 We zien de uiltjes elke dag wel in de kast en soms een kort bezoekje in de avond. Da..
14.03.25 Een geluk bij een ongeluk, dat er zo snel geschakeld kon worden naar een andere bosui..