Onze kerkuilen uit Woold konden echt niet wachten op de start van het nieuwe BdL seizoen en zijn alvast maar zonder ons begonnen. Maar voordat we ons in hun enthousiasme laten meeslepen, kijken we toch nog heel even terug op wat er allemaal gebeurd is sinds vorig jaar de camera’s offline gingen.
Lekker de hele winter samen in de kast.
Lekker lang bij mama blijven
Toen vorig jaar op 1 augustus de camera’s offline gingen waren K2 en K3 al volop bezig met verkenning van de hooiberg, maar ze zaten overdag iedere dag nog gewoon lekker samen in de kast.
Ze werden niet meer gevoerd in de kast, maar vooral in die eerste week zag ik met grote regelmaat nog prooi-overdracht in de hooiberg. Daarna begon de verkenning van de omgeving en zag ik ze nog regelmatig door de boomgaard of over het erf vliegen, maar ook toen bleven ze nog samen in de kast de dag doorbrengen. Ik heb die verkenning van het erf vast kunnen leggen met een nachtcamera en een paar van die beelden zijn opgenomen in deze prachtige clip.
En dan op 24 augustus zit K3 opeens overdag alleen in de kast. Hij moet er zelf ook even aan wennen. De avonden verlopen rommelig en het is niet makkelijk te volgen wie er allemaal door de hooiberg en rond het erf vliegt, zeker zonder OZ-team, maar een aantal dagen zit K3 overdag nog alleen in de kast.
En op 28 augustus is de kast dan toch echt leeg en de dagen erna ook. ’s Avonds en ’s nachts nog veel gefladder en gekrijs rond het erf, maar de kast blijft leeg. Het seizoen zit er voor mij ook op. Ik hoop dat het ze goed gaat; ze hebben in ieder geval een prima start gemaakt.
Toch nog een staartje van 2022
Wie vorig jaar dit uilengezin gevolgd heeft herinnert zich vast ook nog dat K4 kort voordat de camera’s offline gingen in de kast overleden is. In overleg met een aantal experts is toen besloten om K4 uit de kast te halen voor onderzoek (zie ook de blog die daar toen over geschreven is). Uiteindelijk is K4 alleen op vogelgriep getest en dat is gelukkig niet aangetroffen. Wat het dan wel geweest is zullen we helaas nooit meer te weten komen.
Heel de winter binnen
Van voorgaande jaren waren we eigenlijk gewend dat de kast lange tijd leeg bleef nadat de jongen waren uitgevlogen. En in september leek dat inderdaad weer precies zo te gaan verlopen. Hoewel ze nog wel regelmatig in de hooiberg en bij de kast werden gezien werd de kast overdag niet meer gebruikt.
Op 9 oktober lag er toch opeens een verse braakbal in de kast. Kennelijk werd er achter mijn rug om af en toe toch nog in de kast gezeten en de dag erna zat er overdag opeens weer een rechtsgeringde kerkuil in de kast (M ?). Weer 2 dagen later zat hij ook weer samen met een ongeringde kerkuil (V ?) in de kast en dit was duidelijk een stelletje dat elkaar al een tijd kende.
De rest van oktober, november en het begin van december zat er iedere dag minstens 1 kerkuil in de kast, vaak rechtsgeringd (en soms was de rechterpoot niet zichtbaar), maar het aantal keren dat ze samen in de kast zaten was in die periode op één hand te tellen.
En dan op 6 december, de bekende goedheiligman was net het land uit, zitten ze weer de hele dag samen in de kast. En sindsdien is er geen dag meer geweest dat ze er niet samen zaten. Voor kerkuilen, die vaak toch meerdere goede rustplekken in hun territorium hebben is dit best ongebruikelijk. Ook voorgaande jaren hebben we nooit zo’n trouwe bezetting van de kast gehad. Ik kwam hierdoor zelfs in de problemen met het schoonmaken van de kast en uiteindelijk heb ik dat maar laat op een decemberavond gedaan, nadat M en V vertrokken waren voor hun nachtelijke omzwervingen.
Love is in the air 💓🎶🎵🎵
Inmiddels zitten ze dus al weer bijna 3 maanden samen in de kast en daarbij viel vooral op dat ze beide erg op hun gemak zijn. Lekker tegen elkaar aan zitten, beetje poetsen en als het heel lekker is een beetje kirren en dan weer de rest van de dag doorsoezen.
En hoewel ik lang niet alles heb gezien wat zich in die periode heeft afgespeeld viel wel op dat er met grote regelmaat grote verse braakballen in de kast lagen. Ook op veel andere plekken op het erf was het duidelijk dat de muizenstand al erg vroeg heel gunstig was. En dan kan de vraag natuurlijk niet uitblijven; zouden ze dit jaar misschien heel vroeg beginnen ?
Op 13 februari hadden we het antwoord al; de eerste paring voor de camera was een feit. Dat is de vroegste die we hier ooit hebben vastgelegd en ook uit andere kerkuilenkasten in Nederland kwamen vergelijkbare berichten. En dan begint bij mij natuurlijk gelijk die eierwekker al weer zachtjes op gang te komen. Hoe zat dat ook alweer met tussentijden en zo ? De grafiek hieronder (uit 2021) geeft wat inzicht.
Je ziet dat de eerste 2 weken het aantal paringen per dag vrij laag blijft (nou ja trouwens, noem 2 per dag maar laag). Dan loopt het aantal snel op en vindt ook vrij snel de eerste prooi-overdracht in de kast plaats. Zodra dat gebeurt begint de eierwekker echt te rammelen. Binnen 2-3 weken na die prooi-overdracht wordt vrijwel altijd het eerste ei gelegd.
Bij het verschijnen van dit blog verwacht ik dat binnen een paar dagen die eerste prooi-overdracht zal plaatsvinden. Jullie hebben het voorprogramma dit jaar dus zo’n beetje gemist, maar zijn mooi op tijd voor het hoofdprogramma.
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
