Natuurplannen kabinet reden tot zorg

Op zich kan Vogelbescherming een eind mee in veel van de aangekondigde maatregelen: via lagere maximumsnelheid lijkt het kabinet daadwerkelijk stappen te willen zetten die leiden tot een schonere en veiligere leefomgeving. Tegelijkertijd is er begrip voor de ambities bouwwerkzaamheden te hervatten, zolang het gaat om locaties waar de gevolgen voor de natuur te overzien zijn. Het is wel de vraag in hoeverre maatregelen zoals de aanpassing van veevoeders tot duurzame resultaten leiden.

Vogelbescherming vindt het van groot belang dat er in overleg met boeren werk wordt gemaakt van een overgang naar natuurinclusieve landbouw met een kleinere veestapel. Daar is het de hoogste tijd voor, omdat de biodiversiteit in Nederland onder enorme druk staat. Met recht kan gesproken worden van een crisis: de populaties van vele plant- en diersoorten – van insecten tot zoogdieren – staan onder toenemende druk. Daarbij gaat het niet alleen om een enkel kwetsbaar plantje, of een vogel die toch al gruwelijk zeldzaam was: hele biotopen dreigen te verdwijnen, waardoor een voorheen redelijk algemene vogelsoort als de tapuit nu bedreigd is.

De teksten die het kabinet op de natuur stukslaat, zijn alarmerend: enerzijds wordt er gesproken over herstel en zegt de minister-president dat we richting de natuur niet meer op de pof kunnen leven, anderzijds wordt doodleuk gemeld dat het kabinet in ieder geval in een aantal gebieden van de Natura-2000 status af wil.

Tijdens de persconferentie van het kabinet framede minister Schouten de plannen natuurgebieden flexibeler te benaderen als een ‘realistische aanpak’, waarbij gekeken wordt of de bescherming van bepaalde soorten kan worden overgeheveld naar een andere gebieden. Ze wil met de EU in gesprek over de mogelijkheden.

Europese wetgeving is echter duidelijk op dit punt: natuurgebieden die door toedoen van de mensen hun waarde hebben verloren, dienen te worden hersteld in plaats van opgegeven. Daarnaast wijst Vogelbescherming op het regionale belang van beschermde natuurgebieden: vaak hebben die niet alleen een ecologische maar ook een cultuurhistorische waarde.