Keverbanken voor patrijzen

Door het intensieve landgebruik is in het akkerland nog maar beperkt plaats voor natuur. Soorten planten en dieren die vroeger talrijk waren, zijn intussen zeldzaam of zelfs al verdwenen. De patrijs, tegenwoordig een echte akkervogel, is zo’n soort die nog ternauwernood overleeft. Speciale maatregelen die door goedwillende boeren uit te voeren zijn, kunnen voor de patrijs van grote betekenis zijn. Keverbanken zijn zo’n maatregel.

Keverbanken zijn stroken land die 40-50 cm hoger worden gemaakt dan de omliggende akker. Een verhoogde strook van drie meter breed (maar: zo lang mogelijk) wordt ingezaaid met een gras-en-kruidenmengel. De verhoogde strook wordt bovendien aan beide zijden geflankeerd door stroken die op dezelfde manier worden ingezaaid. Dat voorziet insecten, zoals loopkevers, van een prima leefgebied. En patrijzen van voedsel én een veilige broedplek in het akkerland: een plek die niet met machines wordt bewerkt en jaarrond dekking biedt.

Een keverbank kost land, maar levert ook een voordeel: de rijkdom aan insecten die zich in de strook ophoudt, helpt bij de onderdrukking van plagen in het landbouwgewas. Er kan dus zowel voor de boer als voor de patrijs een voordeel zijn.

In Nederland werden niet eerder keverbanken toegepast waarbij hun effecten op landbouw, insecten en vogels intensief zijn gevolgd. Dat gebeurt nu wel, in Burgh-Sluis en Oude Doorn zijn dit voorjaar vijf keverbanken aangelegd in akkerland. De keverbanken zijn het resultaat van het Interreg project PARTRIDGE, waarin Brabants Landschap, Het Zeeuwse Landschap, Stichting Landschapsbeheer Zeeland en Vogelbescherming Nederland, samen met landbouwers, collectieven voor agrarisch natuurbeheer, wildbeheereenheden en vogelwerkgroepen, de patrijs weer perspectief willen geven op het platteland.