Vogels beschermen via gebruikte verrekijkers

In totaal had ik tien kijkers, twee telescopen en een statief bij me om aan onze BirdLife Partner Burung Indonesia te doneren. Dat ging niet zonder slag of stoot. Bij aankomst op Bali werd ik zelfs zowat in de boeien geslagen voor mijn poging deze optiek het land binnen te ‘smokkelen’. Uiteindelijk bracht een telefoontje naar de directeur van Burung Indonesia de verlossing, nadat veel glimlachen, geduld, small talk in mijn beste steenkolen-Indonesisch niet bleken te werken. Met de waarschuwing dat ik de volgende keer het papierwerk beter in orde moet hebben, mocht ik alle spullen meenemen.

Op het eiland Flores heb ik de verrekijkers overhandigd aan Burung Indonesia. Een deel blijft op Flores, de rest gaat naar Gorantolo op Sulawesi. Kijkers en telescopen worden op beide plekken ingezet bij de voorlichting op scholen en voor het inventariseren van belangrijke vogelgebieden.

Op Flores werkt Burung Indonesia aan de bescherming van het belangrijke vogelgebied (IBA) Mbeliling, een berggebied met nog veel bos. Veel van de endemische en bedreigde vogelsoorten van Flores komen daar voor. Zoals de Flores Havikarend en de Flores vliegenvanger. Het team van Burung heeft ook ontdekt dat de Komodovaraan er voorkomt. Zowel de vogels als die reusachtige, vleesetende varaan maken je heel alert als je door het bos loopt.

Burung Indonesia werkt op Flores samen met scholen om kinderen enthousiast te maken voor het bijzondere van hun woonomgeving. En van het belang van het bos voor mensen. Zonder bos geen goed drinkwater in dit vulkanische gebied. Na overleg met de schooldirecteur gaan we langs in de klas om de kijkers te laten zien.
Ook de vogelaars ter plekke zijn erg blij met de Nederlandse optiek. Een van de kijkers heeft ´beeldstabilisatie': een noviteit die uitvoerig wordt getest. Eerst op de Pacifische zwarte eenden op het Sano Nggoang-meer en daarna op de sterns en fregatvogels vanaf het strand bij Labuan Bajo.

Een van de kijkers ging naar Hendrikus: een vogelgids bij het Sano Nggoang-meer, blauwgroen door vulkanisme en 600 meter diep. Hendrikus werd hier acht jaar geleden gids toen Burung Indonesia er een ecotoerisme-programma startte. Dat heeft als doel bezoekers de vogels en de natuur te laten ontdekken. Hendrikus is daarin een expert. De toeristen eten en slapen in de dorpen en brengen zo geld in het laatje. En daarmee helpt dit ecotoerisme ook mee aan de bescherming van het bos. Zonder bos geen toeristen en geen inkomsten.

Voor vogelaars aantrekkelijk is de aanwezigheid van maar liefst drie soorten dwergooruilen, inclusief de endemische Flores dwergooruil. Hendrikus zegt ze alle drie achter zijn huis te hebben. Als ik ’s avonds met hem op pad ga, blijkt het verhaal echt te kloppen. Nadat we eerst de Wallace dwergooruil horen en ook zien, klinkt opeens het karakteristieke UH-UH-UH-UH... van de Flores dwergooruil uit de boom naast ons. Maar de mooiste vogel vindt Hendrikus de Aziatische paradijsmonarch. Met zijn zwarte kop, witte lijf en ongelofelijke staart van bijna veertig centimeter is deze vliegenvanger zijn favoriet.

Net als in Indonesië bleek ook eerder in Ghana en op de Kaapverdische eilanden dat er een zeer grote behoefte bestaat aan kijkers en telescopen bij onze collega BirdLife Partners. Met goed materiaal kunnen zij hun werk beter doen. Het is geweldig dat de inzamelingsactie van Vogelbescherming al zo’n succes is en dat er zoveel optiek wordt ingeleverd. Iedereen die heeft gedoneerd: hartelijk dank!