Olive-backed Pipit, Anthus hodgsoni - Kwikstaarten (Motacillidae)
De Siberische boompieper is een soort van het uiterste oostelijke puntje van Europa, in Rusland tegen de Oeral aan, en broedt vanaf daar verder oostelijk in Rusland en China. De soort overwintert in India en Zuidoost-Azië. Dankzij geluidsopnamen zijn er in Nederland in 2011-2014 zoveel Siberische boompiepers gedocumenteerd dat de vogel lang niet zo zeldzaam blijkt als hij daarvoor leek. Waar deze vogels heengaan om te overwinteren, is onbekend.
Lijkt erg op andere piepers, maar te onderscheiden door een aantal specifieke kenmerken. Heeft een olijfgroene, nauwelijks gestreepte rug, een opvallende witte wenkbrauwstreep met aan de bovenkant een zwart lijntje, en achter de oorstreek een duidelijke witte en zwarte vlek. Roep lijkt daarnaast bijzonder veel op boompieper, en zelfs voor een geoefend oor nauwelijks te onderscheiden, maar duidelijke verschillen in het sonogram (zie 'Meer weten').
Zang veel gevarieerder en sneller dan van boompieper. Nagenoeg nooit te horen in Europa. Roep een hees en hoog "spiz", dunner en hoger dan van boompieper en iets aflopend.
15-17 cm
Broedt van half mei - augustus. Heeft één legsel van doorgaans 4, maar soms 1-6 eieren. Broedduur 12-13 dagen. Het nest is een kommetje van mos en droog gras, bekleed met fijner gras en wat haren en bevindt zich op de grond onder gras of steen, of in een ondiep kuiltje. Waarschijnlijk broedt alleen het vrouwtje. Beide ouders voeren de jongen. Jongen vliegvlug in 11-12 dagen. Ze worden na uitvliegen nog een aantal dagen verzorgd door beide ouders.
Halfopen bossen, rand van de taiga, hellingen met varens. Tijdens de trektijd in Nederland vooral in dennenbos met enige begroeiing, of gemengd bos met lijsterbes, jeneverbes of andere lage begroeiing.
Insecten, zoals (larven van) vliegen, vlinders, kevers, bladluizen en dergelijke, maar ook kleine zaden. Foerageert vaak nagenoeg onzichtbaar in hoog gras.
Dagtrekker, wordt vaak door recorders roepend opgenomen op trektelposten, maar ook gevonden in (gemengd en) dennenbos vanaf half oktober, met meeste waarnemingen op Vlieland, Texel, rond Zandvoort en Den Haag, alhoewel dit ook aan een waarnemerseffect kan liggen.
Uitgesproken voorbeeld waar door toegenomen kennis en waarnemers het aantal gevallen is gestegen. Tot 2010 zijn er in totaal 20 gevallen, in de periode 2011-2014 waren dat 52 gevallen, waarna de soort niet meer zeldzaam genoeg werd geacht om alle gevallen te beoordelen. Het is onbekend of een groeiende (deel)populatie hieraan heeft bijgedragen, maar hier zijn geen indicaties voor.
Aantal broedparen | Geen broedvogel |
Geschat maximum aantal overwinteraars | 1-3 (in 2013-2015) |
Doortrekkers | uiterst klein aantal |
Bron: sovon.nl
Bron en meer waarnemingen: Waarneming.nl
Wordt met name overvliegend geregistreerd op het vasteland van Noord- en Zuid-Holland, op telposten. Op de Waddeneilanden, met name Vlieland en Texel, is de meeste kans om een vogel te vinden in het bos.
Broedt alleen in het uiterste noordoosten van Europa, in Rusland tegen het Oeralgebergte aan.
De soort geldt wereldwijd niet als bedreigd.
De Siberische boompieper is een beschermde inheemse vogelsoort. Net als alle andere vogels die van nature in het wild in Nederland voorkomen, zijn Siberische boompiepers beschermd op grond van de Europese Vogelrichtlijn. De bescherming van de Siberische boompieper wordt in Nederland geregeld door de Omgevingswet.
De wet verbiedt het om zonder omgevingsvergunning voor een flora- en fauna-activiteit:
Uitzonderingen op de vergunningplicht zijn opgenomen in de wet en bijbehorende uitvoeringsregelgeving. De provincie (en in sommige gevallen het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit) kan een omgevingsvergunning verlenen die toestaat in strijd met de verboden te handelen. Daarnaast kan de provincie (en in sommige gevallen het Rijk) vergunningvrije gevallen aanwijzen. Aan beide zijn strenge voorwaarden verbonden.
De wet bevat daarnaast algemene regels voor in het wild levende vogels:
Er zijn geen natuurgebieden voor deze soort aangewezen, omdat de soort slechts in beperkte mate in Nederland voorkomt.
© Foto's: AGAMI © Illustraties vogels: Elwin van der Kolk © Video's: Natuur Digitaal