De laatste der Mohikanen

Ronald van Harxen, STONE | vrijdag 13 juli 2018 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 845x

Je zou ze de laatste der Mohikanen - wat oudere heren (en dames?) kennen ze vast: de onverschrokken Chingachgook en zijn voorbeeldige zoon Uncas - kunnen noemen omdat overal elders de jongen al weken geleden de nestkast verlaten hebben. We hebben zelfs al terugmeldingen van jongen die in hun drang de wijdere omgeving van het nest te verkennen, verongelukt zijn. Deze drie beginnen daar pas over een maand mee.

Nieuwe poging

Toen we het nest op 27 april het nest voor de eerste keer bezochten troffen we 4 eieren. Drie weken later lagen er 2 dode jongen in de kast en een niet-uitgekomen ei. Van het vierde ei geen spoor: of uitgekomen, maar jong dood en opgevoerd, dan wel ei opgegeten of per ongeluk mee naar buiten genomen. Dat beide laatste opties ook reëel zijn, hebben we dit jaar opnieuw mogen constateren bij het nest in Dongen.
Bij zo'n vroeg mislukt legsel brengen we altijd een extra controle, je weet immers nooit of ze niet opnieuw beginnen. En warempel: op 1 juni lag er een vers gelegd ei in de kast. Het eerste van een nieuw legsel. Omdat 1 ei vrij ongebruikelijk is, concludeerden we dat het vrouwtje - dat achterin de kast zat - nog met de eileg bezig was. En dat klopte, want op 23 juni telden we 3 eieren die stevig bebroed werden.

Vakantie onderbreken

Enig ouderwets hoofdrekenwerk (1+2+26= 29) leerde dat we rond 30 juni jongen zouden mogen verwachten. Dat we het vak nog niet verleerd waren, bleek op 7 juli toen we 3 jongen troffen van een dag of 8 oud. Toch wel redelijk uitzonderlijk, op onze laatste velddag nog jongen van deze leeftijd. Verder doorgeteld zouden ze op 3 augustus de uitvliegleeftijd van 35 dagen bereiken. Op dat moment zijn we beiden hoog en breed met vakantie. Dat wordt dus tossen wie er dit jaar zijn vakantie moet onderbreken!

Zwaargewichten

Bijzonder is nog wel dat het vrouwtje afkomstig is van de buren (660 meter verderop) en daar vorig jaar ook al een vervolglegsel produceerde. Dat leverde toen helaas geen uitgevlogen jongen op. Dit jaar ziet het er beter uit, want het drietal van afgelopen zaterdag zat met achtereenvolgens 90,0 - 95,8 en 106,8 gram ruim boven hun streefgewicht van rond de 70 gram. Het zou aardig zijn te weten met welke prooien ze zo vetgemest zijn. Meikevers zijn immers op en regenwormen diep in de grond weggekropen. Het moeten welhaast muizen zijn. Mogelijk dat ze hebben weten te profiteren van de tweede generatie veldmuizen die naar verluidt de afgelopen weken zijn opwachting maakte. Of ze dit vol weten te houden, zal komende week blijken als we ze gaan ringen. We houden u uiteraard op de hoogte.

Naschrift: gisteren ontving dit blog - het kortste ooit: er stond alleen 'bla' - al 5 likes. Ik ben benieuwd waar het vandaag, met 528 woorden op uitkomt! Enig ouderwets hoofdrekenwerk ...

Steenuilenoverleg Nederland (STONE) is een landelijke werkgroep die steenuilenbescherming en -onderzoek coördineert, stimuleert en faciliteert. Daartoe wordt samengewerkt met relevante binnen- en buitenlandse, professionele en vrijwilligersorganisaties. STONE is een vrijwilligersorganisatie, zonder betaalde krachten. Bezoek de website van STONE

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over