Het nut van een soeplepel.

Ronald van Harxen, STONE | zondag 8 juli 2018 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 849x

foto’s: Judith Hartman - Elferink

Fatale voorliefde

Afgelopen woensdagavond werd ik gebeld over een steenuil die in een pijp terecht was gekomen en daar - zo bleek me uit de beschrijving van het gebeuren - niet op eigen kracht uit zou kunnen komen. De binnenwand van de paal was te glad om naar boven te klauteren en de diameter te klein om de vleugels uit te slaan en naar boven te vliegen. Het dier zou geheid de hongerdood sterven als ze niet ingrepen. De bewoners hadden niet direct een idee hoe ze hem eruit zouden kunnen krijgen, dus toch maar even in de auto ernaartoe. De uil bleek in een hoge lantaarnpaal die als erfverlichting dienst deed te zijn gevallen. Op ongeveer een meter hoogte was een grote opening waarachter zich de elektriciteitsaansluiting bevond. De ijzeren plaat die deze opening normaal afdekte bevond zich niet op zijn plek. Onderaan de opening was een smal ijzeren balkje, bedoeld om de afdekplaat aan te bevestigen en dat waarschijnlijk dienst dienst deed als zitstok. Een perfecte schuilplek. Mogelijk was de uil van daaruit in de pijp geraakt, en een meter onder hem op de bodem terecht gekomen (zie foto’s). Zijn voorliefde voor holen leek hem deze keer fataal te zijn geworden, ware het niet dat een van de erfbewoners op zoek was gegaan naar het vreemde geluid dat hij hoorde. De reconstructie van het gebeuren was dus niet heel moeilijk, hem er weer uit krijgen was echter de uitdaging.

Soeplepel en ducttape

De enige optie leek dat we een soort plateautje zouden moeten kunnen laten zakken waarmee we de uil naar boven zouden hijsen. Geen enkele zaak voor bouwmaterialen had echter een dergelijk apparaat in zijn collectie, zo vermoedden we. Plotseling schoot me te binnen dat een soeplepel, bevestigd aan een stok om de steel te verlengen, weleens zou kunnen werken. Het kommetje waarmee normaliter de soep met balletjes op het bord geschept wordt, zou de perfecte ‘zitkuil’ zijn.

De constructie was in een handomdraai gemaakt; ducttape bleek ook hier zijn brede toepasbaarheid weer eens te bewijzen. Het zonder veerscheuren naar boven halen, bleek een stuk lastiger. Alles moest op gevoel gebeuren omdat we niet tegelijk konden hengelen en kijken wat we aan het doen waren, daarvoor was de paal te smal. Het lukte weliswaar een paar keer de uil in de lepelschep te laten kruipen, maar bij het omhoog hijsen viel/sprong hij er telkens weer af. Blijven proberen was echter de enige optie.

Op de plek waar de paal de grond in ging, bevond zich een smalle opening, te klein om de uil door naar buiten te halen, maar groot genoeg om met twee vingers de uil aan te sporen in de ‘lift’ plaats te nemen. Bij de zesde of zevende poging hadden we succes. Door de lepel strak tegen de binnenwand aan omhoog te hijsen, kon voorkomen worden dat de uil ervan afsprong of af viel. Groot was de opluchting toen we eindelijk door een paar verdwaasd kijkende ogen aangestaard werden.

Na een kort medisch onderzoek - op een kale plek op het hoofd en een wondje aan de vleugel na geen uiterlijke verwondingen - hebben we hem teruggezet in een ongebruikte nestkast in een boom direct achter de paal. Om verder onheil te voorkomen werd de afdekplaat gelijk weer op zijn plek bevestigd. Het was aan de alertheid en de betrokkenheid van de bewoners te danken dat dit avontuur goed was afgelopen.

Brochure

Een klein - maar sprekend - voorbeeld van een van de vele gevaren die een pas uitgevlogen uil moet zien te trotseren wil hij of zij het komende broedseizoen zelf voor nageslacht zorgen. Sommige gevaren zijn te verkleinen - bijvoorbeeld verdrinking - maar het is onmogelijk op een erf alle gevaren weg te nemen. Wat u wel kunt doen valt te lezen in de brochure die STONE 3 jaar geleden uitgaf en die u online kunt raadplegen of downloaden. Een gedrukt exempaar (€ 2,00 + verzendkosten), kunt u via de mail bij het contactadres (stone@steenuil.nl) bestellen.

Steenuilenoverleg Nederland (STONE) is een landelijke werkgroep die steenuilenbescherming en -onderzoek coördineert, stimuleert en faciliteert. Daartoe wordt samengewerkt met relevante binnen- en buitenlandse, professionele en vrijwilligersorganisaties. STONE is een vrijwilligersorganisatie, zonder betaalde krachten. Bezoek de website van STONE

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over