Op de menukaart van de kerkuil staan voornamelijk muizen, dat is zijn lievelingskostje. Als er te weinig muizen zijn, schakelt de kerkuil ook wel over op vogels, kikkers, wormen, kevers en spinnen.
foto André Eijkenaar kerkuil met grote bosmuis
Het ideale jachtterrein
Het ideale leefgebied van kerkuilen bestaat uit een half open cultuurlandschap met kleinschalige elementen. Ze jagen op het open veld naar muizen en komen het meest voor waar gras en bouwland worden begrenst door kruidenrijke akkerranden, houtwallen, heggen en bosjes. Maar als jachtterrein benut de kerkuil ook ruig begroeide, slecht onderhouden graslandgebieden, grasstroken en wegbermen.
Hoeveel eet de kerkuil
In het broedseizoen eet een volwassen kerkuil per etmaal 70 tot 80 gram. Afhankelijk van de prooigrootte komt dat overeen met 4 tot 8 muizen. Als het koud is tijdens de winter heeft de kerkuil meer behoefte aan voedsel: 150-200 gram. Dit zijn 8 woelmuizen of 20 spitsmuizen.
Braakballen uitpluizen
Wat een kerkuil eet, is goed onderzocht. Dat kan gemakkelijk, omdat kerkuilen braakballen achter laat. De braakballen bevatten onverteerbare prooiresten. Door die uit te pluizen, kan je het menu vast stellen. Het voedsel van de kerkuil bestaat normaal gesproken grotendeels (98%) uit woelmuizen (o.a. veldmuis, aardmuis, rosse woelmuis), spitsmuizen (o.a. huis-en bosspitsmuis) en ware muizen (huismuis en bosmuis). Buiten de kaart om eet de kerkuil ook nog vogels, kikkers en ongewervelden (wormen kevers, spinnen).
Jachttechnieken
De kerkuil gebruikt een aantal verschillende jachttechnieken om zijn prooi te vangen. Bij een ervan vliegt hij laag en traag, niet hoger dan drie meter. Hij volgt daarbij een vaste route en gebruikt zijn ogen om prooien op te sporen. Een andere techniek is jagen vanaf een vast punt, bijvoorbeeld een paaltje. Dan wacht de kerkuil todat een prooi langs komt getrippeld.
'Bidden' doen kerkuilen ook. Hierbij blijven ze stil in de lucht hangen waardoor prooien hen niet opmerken.
De stichting Kerkuilenwerkgroep heeft tot doel het ‘beschermen van de kerkuil’ door ‘het geven van voorlichting en educatie, door het plaatsen van nestkasten en het verzamelen en registreren van gegevens’. De stichting is een overkoepelende landelijke organisatie met ongeveer 1.000 vrijwilligers, die werkzaam zijn in 16 regio’s die landelijk ruim 10.000 kerkuilnestkasten beheren en controleren. Dankzij de inspanningen van deze vrijwilligers en de medewerking van boeren en burgers is de broedpopulatie van kerkuilen toegenomen van ongeveer 100 broedparen eind jaren ’70 tot 3.000 nu. Meer weten?
Bezoek de website van Kerkuilenwerkgroep Nederland
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
