Wat is er de afgelopen weken gebeurd?

Ronald van Harxen, STONE | vrijdag 14 maart 2025 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 100x

Al bijna 3 maanden dagelijks in de kast

Aanvankelijk verkeerden we in de veronderstelling dat we weleens een Kerstei zouden kunnen meemaken, of op zijn minst een Nieuwjaarsei. Op 16 december dook het vrouwtje al de kast in om daar de hele dag te blijven. Vaak is dat een teken dat het eerste ei niet langer dan een week of twee op zich laat wachten. Maar Kerst en ook Nieuwjaar gingen voorbij zonder dat er een ei was gelegd. Niet dat het verblijf in de kast eenmalig was, integendeel. Elke dag kwam ze zich keurig kort voor zonsopgang melden en kort na het invallen de schemering vertrok weer naar buiten. Steevast hing ze daarbij eerst een tijdje in het gat om de omgeving in zich op te nemen. Soms pas nadat het al begon te schemeren, een aantal keren al daarvoor. Dan zat ze geïnteresseerd om zich heen te kijken en te luisteren naar de roodborst die voor haar kwam zingen. Geregeld nam ze dan nog een tijdje op de zitstok plaats alvorens de duisternis in te vliegen.

Eieren

Maar eieren leggen, ho maar. Januari en ook februari gingen voorbij zonder ook maar een glimp van een ei. Pas toen haar man er zich mee begon te bemoeien - op de zitstok gezeten spoorde hij haar akoestisch aan - kwam er schot in de zaak. Op 2 maart, om 11:36 lag daar plots het eerste ei. Op 5 en 7 maart volgden ei twee en drie, respectievelijk 62 en 64 uur na het vorige. Keurig volgens het boek. Vanaf het tweede ei bleef ze ook 's nachts in de kast en broedde ze min of meer onafgebroken.

Prooien

Vanaf dat eerste ei heeft manlief met zekerheid twaalf prooien aangevoerd: acht bosmuizen (WAM, ze zijn er dus wel!), twee rosse woelmuizen (WOM), één kikker en iets dat zo snel werd uitgewisseld dat niet te zien was wat het was. Iets kleins, dat in elk geval. Afgelopen nacht kwamen daar in ieder geval een smakelijke bosmuis bij (teller staat nu op negen) en kort daarvoor opnieuw iets kleins. De kleine prooien kunnnen heel goed loopkevers of mestkevers zijn geweest die van de bosbodem zijn geplukt.

Buiten de deur eten

Ik betwijfel overigens of dat alle prooien waren die ze kreeg, Verschillende malen verliet ze de kast nadat ze haar man had horen roepen, om een kwartier later weer op de eieren plaats te nemen. Het is goed denkbaar dat ze op die momenten buiten de kast een prooi in ontvangst nam. Ze is sowieso een type dat graag buiten de deur eet. Drie keer over nam ze een prooi mee naar buiten om hem gezellig ergens (samen?) op te eten. De laatste keer kwam ze er 10 minuten later zelfs speciaal voor terug. Mogelijk was ze hem bij het naar buiten gaan vergeten mee te nemen en bedacht ze plotseling zich dat er nog wat lekkers in de kast lag.

Vleugel

O ja, die vleugel die in de kast ligt en dat bot? Die zijn afkomstig van een holenduif. Die kwam op 9 januari onvrijwillig de kast binnen (zie foto hierboven) en heeft verschillende dagen op het menu gestaan. Afgeknabbeld tot het laatste draadje vlees.

Tot zover

Het wordt spannend hoe het de komende tijd verder gaat. De vaste bloggers praten u ongetwijfeld regelmatig bij. Veel plezier met kijken in ieder geval!

Steenuilenoverleg Nederland (STONE) is een landelijke werkgroep die steenuilenbescherming en -onderzoek coördineert, stimuleert en faciliteert. Daartoe wordt samengewerkt met relevante binnen- en buitenlandse, professionele en vrijwilligersorganisaties. STONE is een vrijwilligersorganisatie, zonder betaalde krachten. Bezoek de website van STONE

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over