De spanning neemt toe. Nog een paar dagen tot de eerste twee eieren kunnen uitkomen. Wat staat Pa en Ma ooievaar (en ons) te wachten? Alvast een terugblik op de voorgaande broedseizoenen op dit nest.
Ma met vier kuuks 17-05-2020 (foto Albert Westerhuis)
Stamvader Pa1
Toen wij hier kwamen wonen in 2004 stond dit paalnest al in de tuin. Af en toe landde er een ooievaar op. Soms bleef die een nachtje slapen.
In 2012 heeft Pa1 (ongeringd) het nest geclaimd/bewaakt. Hij bleef het hele seizoen zonder partner op het nest, tot aan de najaarstrek.
In 2013 voegde Ma zich bij hem. Zij is in 2011 geringd en was dus nog jong en onervaren. In combinatie met een erg droge zomerperiode heeft hun enig overgebleven eerste jong het helaas niet gered. Het jong is wel nog door Annemieke en Wim geringd, maar bleek te licht in gewicht en een wat afwijkende snavelgroei te hebben. Voordat het tot uitvliegen kwam is het jong op het nest overleden.
Gelukkig hebben ze in 2014 samen wel twee jongen groot kunnen brengen die op najaarstrek zijn gegaan.
Ma met Pa2
In 2015 werd de huidige Pa de nieuwe partner van Ma op dit nest. Pa2 is in 2008 geringd, maar we weten niet of hij ook al eerder heeft gebroed. Hun eerste jaar samen was in ieder geval succesvol. Er zijn twee jongen door Caroline Walta geringd en uitgevlogen. En dankzij die ring weten we van één jong dat hij sinds 2018 in Maarssen broedt. Dus Pa en Ma zijn ook al grootouders!
De jaren erna in vogelvlucht:
2016: slechts één jong overgebleven, maar met zeven weken oud op het nest na een regenperiode overleden (het jong was al langer wat verzwakt).
2017: Op 06-06-2017 stormde het. Dat was een zware dag voor veel ooievaarsnesten in het land. Ook bij ons is één van de kuuks van het nest gewaaid en overleden. Een ander jong werd ziek en kwijnde weg. Gelukkig bleef er één jong over, geringd en uitgevlogen, en die wordt de afgelopen jaren regelmatig teruggemeld vanuit regio Oss!
2018: een goed broedseizoen met drie uitgevlogen jongen!
2019: drie geringde en uitgevlogen jongen, waarvan één dus nu op het Oma’s-nest in de buurt broedt samen met een door Arda in hetzelfde jaar geringd jong, zie deze eerdere blog. Allemaal familie
2020: drie geringde en uitgevlogen jongen. Helaas is één jong kort na uitvliegen verdronken in onze vijver.
2021: één jong overgebleven, maar door nattigheid en onderkoeling al overleden voordat het geringd kon worden.
2022: twee jongen geringd en uitgevlogen, tijdens extreme droogte. Dus of ze zich daarna zelf hebben kunnen redden?
Samenvattend zijn er in totaal vijftien kuuks van Ma op najaarstrek gegaan. Nooit meer dan drie tegelijk (maar dan is het nest ook best al vol!). Onderstaand heb ik wat beelden van de afgelopen tien broedseizoenen op een rijtje gezet om de ontwikkeling van paring tot uitvliegen te laten zien zoals we die hopelijk ook nu kunnen verwachten.
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
