Navigatie overslaan

Uitgevlogen

Steenuil

Uitgevlogen

Oehoe

Uitgevlogen

Vijver

Uitgevlogen

Kerkuil

Uitgevlogen

Koolmees

Uitgevlogen

Bosuil

Uitgevlogen

Torenvalk

Uitgevlogen

Boerenlandvogels

Uitgevlogen

Huismus

Uitgevlogen

Zeearend

Geen broedsel

Slechtvalk

Geen broedsel

Ooievaar

Geen broedsel

Merel

Geen broedsel

Visarend

Toon alle blogs & vlogs

Ei-zersterk

Bernice Goffin | maandag 24 april 2023 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 164x

Kerkuilen zijn niet van de brandschone nesten. De nestkast bevat een vloerkleed van braakballen en dient ook als toilet en opslagplaats voor soms half-rottende muizen. Niet alleen een broedplaats voor eieren dus, maar ook voor tal van mogelijke ziektekiemen. Hoe gaan de eieren daarmee om?
Screenshot van vorig jaar; ook toen was het niet altijd even schoon in de kast, zie de maden in het muizenlijkje.

De strijd tegen ziektes

Dat ziektekiemen gevaarlijk kunnen zijn in de nestkast hebben we vorig jaar helaas ervaren, toen twee jongen aan een onbekende ziekte overleden. Maar kuikens, en al helemaal volwassen dieren, hebben in hun lichaam een functioneel immuunsysteem, een compleet anti-ziektefabriekje. Een ei heeft dat helemaal niet. Dus als jonge dieren al problemen kunnen hebben met ziektekiemen, hoe red een eitje zonder immuunsysteem dat dan? Toch gaat het verrassend goed: besmette eieren komen maar zelden voor. Iedereen die wel eens een kippeneitje nuttigt weet dat deze eieren ook vaak wekenlang houdbaar zijn.

 

De kracht van het eiwit

Op het eerste gezicht lijkt een ei afgesloten te zijn van de buitenwereld. Maar in de eischaal zitten minuscule, voor het oog onzichtbare, gaatjes. Deze zijn hard nodig zodat het groeiende embryo onder andere zuurstof kan krijgen, maar kunnen ook een ingang zijn voor bacteriën en schimmels. Het grootste verdedigingsmechanisme van het eitje lijkt te zitten in het eiwit. Bijzonder, want in het bijna doorzichtige eiwit lijkt juist zo weinig te zitten. Maar dat is nu juíst het punt.

 

Een ondoordringbare barrière

Voor een ondenkbaar kleine bacterie is het eiwit een soort gigantische woestijn waar niks te vinden is. In het midden van het eiwit zweeft het voedzame eigeel en embryo, maar die zijn voor de bacterie niet te bereiken. Het eiwit bevat daarnaast ook stofjes die goed werken tegen bacteriën, een soort ingebouwde penicilline. Dus zelfs áls een ziektemaker een weg door de eischaal weet te vinden, komt hij meestal alsnog van een koude kermis thuis.

 

Vol verwachting…

Doodstil liggen de mooie witte eitjes daar. Ze lijken zo kwetsbaar, zo hulpeloos en levenloos. Maar daarbinnen is nu al de stille strijd om het leven gaande. En een belangrijke stap in dat leven komt langzaamaan dichterbij: over ongeveer een week zou het eerste kuiken door de eischaal moeten breken.

 

 


Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over

Kerkuil Alle Beleef de Lente blogs