Hoogglans en koper

Roos Tol | zondag 14 maart 2021 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 767x

Een kleurige week was het. Met een oudgediende en een geweldige nieuwkomer. Die laatste zullen we niet lang kunnen zien, want hij is op doortocht. Dus: slaapzak erbij en kamperen naast het beeldscherm. Geluid op vol volume!

Maandagmiddag, goedemiddag matkop.
Of is het de glanskop? Het lijken wel tweelingbroertjes!

Het was de glanskop (Parus palustris) die zich weer liet zien. Kijk maar: helder licht vlekje aan de bovensnavel!
Haha, nee, ik zou ze echt niet kunnen onderscheiden, zelfs niet met zulke aanwijzingen.
Als ze nou nog zóngen tijdens het badderen, dan werd het al vele malen eenvoudiger. De zang van beide meesjes verschilt behoorlijk.

Toch leuk om je in te verdiepen. Lees en luister bijvoorbeeld HIER.
En verder gewoon weer genieten van een oude bekende stamgast.

Mag de winter nog even duren?

Van hoogglans naar koper, het was een bonte week. Van de koperwiek (Turdus iliacus) zullen we binnenkort weer afscheid moeten nemen. Het is een doortrekker en wintergast, die in Nederland niet broedt.
In het najaar trekken enorme aantallen koperwieken massaal over op doortocht naar het zuiden.
In maart en april gaat het, minder opvallend, terug naar het Noorden.
Dit vaak in gezelschap van kramsvogels (Turdus pilaris), die veel op de koperwiek lijken maar de typerende koperkleurige ondervleugels en de scherp afgetekende roomkleurige wenkbrauwstreep missen.

Koper kleurt rood

Hoewel de aantallen nu nog steeds groot zijn, staat de koperwiek sinds 2015 op de Rode lijst te boek als “gevoelig”. Dit omdat ze blijven afnemen.

Een goede reden om een Middellandse Zee-gewoonte niet over te nemen: het vangen van koperwieken voor consumptie.
Maar daar is niets nieuws onder de zon.
De oude Romeinen vraten al lijsters, die er speciaal voor vetgemest werden zoals tegenwoordig bio-industrie-kippen bij ons.
Medio 18^e eeuw gold de koperwiek ook in Nederland als een lekkernij.

Dat is toch niet het soort genieten wat wij hier bedoelen.