Italiaanse steenuilen leven in landschappen die zich op veel punten onderscheiden van de leefgebieden waar hun Hollandse soortgenoten het van moeten hebben. Uiteraard zijn er ook overeenkomsten. Er moet geschikte broedgelegenheid zijn en een omgeving waar voldoende eten bij elkaar kan worden gejaagd
Jachterrein
Toscane is een bij toeristen populaire regio in centraal Italië. Vanwege het rijke culturele verleden en de eetcultuur, maar zeker ook vanwege het prachtige heuvelachtige landschap, ruim gestoffeerd met wijngaarden en olijfboomgaarden. De steenuil en ook de dwergooruil zijn er wijd verbreid. Het zit dus aardig goed met de hierboven genoemde voorwaarden: geschikte broedgelegenheid en prooirijk jachtgebied.
Broedgelegenheid
De enorme oppervlakte aan olijfboomgaarden biedt de steenuil plaatselijk zeker holten waarin kan worden gebroed. Als ik hier in de buurt van Lucca zo rond kijk denk ik toch dat de meeste holten voor de steenuil aan de krappe kant zijn. De kleinere dwergooruil past er beter in. Gelukkig voor de steenuil ontbreekt het niet aan allerlei voor broeden geschikte gebouwen, zoals schuurtjes en andere goed toegankelijke stenen optrekjes van de mens. Nestkasten zijn een grote zeldzaamheid.
Mandolate
Het huis op bovenstaande foto is een tot modern huis omgetoverd voormalig agrarisch gebouw. Het ligt in een gehucht in de heuvels ten noorden van Lucca. De gaten met de rode stenen wijzen op de voormalige agrarische functie. Ze herinneren aan de tijd dat het bovendeel een hooizolder was. Vroeger was het hele bovendeel ‘bekleed’ met dit soort gaten, in het Italiaans mandolate geheten. Nu geven de gaten toegang tot een ongeveer 1,5 steenuil brede spouw, maar dan wel over de hele breedte van het huis en meer dan een meter hoog. En jawel, er huist een paartje, ik heb ze zelf gezien (tevoorschijn gelokt met de territoriumroep op de telefoon). In 2016 is er succesvol gebroed. Een jonkie kwam in via de schoorsteen in de huiskamer van de (Nederlandse) buren terecht, maar heel bekwaam weer onder toezicht van de ouders gesteld. De betreffende schoorsteen wordt binnenkort afgedekt met gaas.
Jachterrein
Dit paartje steenuil kan jaar na jaar rekenen op een flink aanbod aan o.a. grote insecten en muizen in de nabije omgeving. Belangrijk voedsel om hongerige jongen tevreden te stellen. Ze vinden deze prooien onder meer in de uitgestrekte olijfboomgaarden, een paardenweitje en in de vochtige korte begroeiing langs een beekje dat uit het nabije bos komt stromen.
Vorig jaar zagen de buren hoe meneer steenuil tientallen keren binnen een half uur heen en weer vloog tussen nest en olijfboomgaard op de foto, om meikevers op te halen. Een ware meikeverestafette dus. Die zagen we al eens bij het Winterswijkse nestkast. Hopelijk kunnen onze twee webcampaartjes straks rekenen op voldoende prooien om hun jongen groot te brengen.
Steenuilenoverleg Nederland (STONE) is een landelijke werkgroep die steenuilenbescherming en -onderzoek coördineert, stimuleert en faciliteert. Daartoe wordt samengewerkt met relevante binnen- en buitenlandse, professionele en vrijwilligersorganisaties. STONE is een vrijwilligersorganisatie, zonder betaalde krachten.
Bezoek de website van STONE
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
