Foto van de maand: bosruiter

"In mei van dit jaar mocht ik aanschuiven in een populaire vogelkijkhut die je kunt huren in de Breebaartpolder in Noord-Groningen. Ik was daar al eens eerder geweest, toen in september, dus ik kende de setting. Het is daar prachtig en je fotografeert vanuit een verlaagd standpunt, waardoor je de vogels op ooghoogte ziet. De aanwezige vogels waren helaas allemaal vrij ver weg. Tureluurs en kieviten, en een enkele kluut.

Een van mijn medefotografen meende een bosruiter ertussen te ontwaren. Die kwam toch voldoende dichtbij. Als hij het niet had gezien, had ik overigens pas bij het uitzoeken van de foto’s, veel later, ontdekt dat het een bosruiter was. Het was mijn eerste bosruiter.

’s Morgens vroeg heb je daar het mooiste licht; na deze fotoserie verdween de bosruiter en hij kwam die dag ook niet meer terug."

"De liefde voor de natuur heb ik helaas niet van huis uit meegekregen. Ik kreeg ook iets meer de smaak te pakken toen mijn man veel meer over vogels bleek te weten dan ik. Hij had als tiener van zijn opa een vogelboek gekregen. En toen ik begin deze eeuw langdurig ziek thuis kwam te zitten en ik niet veel meer kon dan wat naar buiten kijken, naar de vogels op de voederplank, waren ze mijn verzetje. Gaandeweg ben ik me er toen meer in gaan verdiepen, kocht vogelboeken, keek natuurprogramma’s, las tijdschriften."

"Het fotograferen van vogels leek voor mij niet weggelegd, in mijn visie waren daarvoor lange telelenzen nodig die heel zwaar waren en lastig te hanteren. Tot ik mijn huidige camera op het spoor kwam in 2020, die was niet zwaar, een bridgecamera, Sony DSC-RX10 M4. Je kunt 'm moeiteloos op je heup dragen tijdens wandelingen. Het bleek een gouden greep, er ging een wereld voor me open. Veel mensen zijn verbaasd dat ik deze foto’s kan maken met mijn camera."

"Mijn focus lag in het begin vooral op vogels. Maar ik kwam erachter dat ook insecten - vlinders met name - ontzettend leuk zijn om te fotograferen en dat dat ook goed wil met mijn camera. Dit jaar ben ik begonnen met nachtvlinderen met een LED-emmer van de Vlinderstichting en dat levert weer nieuwe fotomodellen op."

"Het leukst vind ik het om vogels in onze eigen tuin te spotten, dat geeft een kick. We wonen in een lintdorp en tussen de huizen zie ik best bijzondere soorten als de groene specht, grote bonte specht, boomkruiper, groenling, putter, bonte vliegenvanger. Heel bijzonder vind ik dat er al meer dan tien jaar grauwe vliegenvangers nestelen op lampen aan ons huis. In sommige jaren zijn er zelfs twee paartjes tegelijk en soms meerdere nestjes na elkaar. Dat die kleine vogeltjes, die diep in Afrika overwinteren, ons huis ’s zomers weer weten te vinden!

Dit jaar heb ik een camouflagetentje in onze achtertuin gezet met zicht op een klein waterdrinkbakje van 10 x 20 cm. Ik zorg ervoor dat er iedere dag vers water in komt. Het zal je verbazen hoeveel vogels er gebruik van komen maken! En het lukt me soms er vanuit het tentje leuke foto’s van te maken."

"Ik kan het hebben over de visarend die ik vanuit een openbare fotografiehut prachtig kon vastleggen. Enkele honderden foto’s heb ik ervan gemaakt. Of over het grauwe klauwiervrouwtje op het hek dat net terug was in Nederland en me tot heel dichtbij liet naderen.

Maar het meest dierbaar zijn me toch de belevenissen in eigen tuin. Zo zag ik een jaar of twee terug vanuit de verte op onze oprit een fazanthaan. Die fazant kwam vervolgens enkele weken lang dagelijks een graantje meepikken van het voer dat ik ’s winters voor vogels op de voedertafel strooi. Hij zat in onze vensterbank, tikte tegen de ramen, riep alsof hij naar binnen wilde… Het was gewoon gezellig hem daar rond te zien scharrelen. Helaas werd hij na een paar weken slachtoffer van het verkeer."

"Geniet vooral van je onverwachte belevenissen. Ik ga meestal niet op stap met een plan, maar zie wel wat er op mijn pad komt. Dat geeft mij de meeste voldoening."