Gefascineerd door zeldzame vogels

“Ik heb een fascinatie voor alle vogels, maar hoe schaarser de vogel, hoe spannender ik het vind. De ‘gewone’ vogels komen bij mij aan bod als het qua zeldzaamheden rustig is. De dwaalgasten en uitzonderingen hebben nu eenmaal een extra aantrekkingskracht voor mij.”

“De ivoormeeuw van Stellendam, februari 1990, blijft bijvoorbeeld een pareltje op mijn Dutch Birding lijst. Dat is een lijst met vogelaars die de meeste soorten in Nederland hebben waargenomen. Alleen vogelaars met meer dan 300 soorten komen op dit overzicht. Ik sta op een gedeelde 12e plaats.”

“Normaal moet je voor een graszanger naar het Verdronken land van Saeftinghe in Zeeuws-Vlaanderen. Waar ze in mijn ervaring niet makkelijk te fotograferen zijn. Toevallig zat er nu een paar weken eentje dichter bij huis, namelijk bij Vught (ik woon in Vinkel). Deze zat langs een wandelpad en liet zich ook nog eens mooi zien.”

“Ik ben er eerst maar eens gaan wandelen en kijken. Er waren een paar plekjes langs het pad waar hij graag na een zangvlucht neerstreek. Daar heb ik mij toen zo verdekt mogelijk opgesteld achter de camera. Gelukkig is Vught nog geen half uur rijden voor mij en de tweede dag kreeg ik de vogel mooi voor de lens. Het blijft bijzonder hoe je soms een vogel schitterend kunt fotograferen doordat hij gewoon een beetje ‘meewerkt’.”

“Ik ben in hart en nieren sinds mijn vroege jeugd vogelaar. Mijn moeder keek vogels en mijn opa keek vogels (schapenboer op Texel), dus ik kreeg het met de paplepel ingegoten. Fotograferen was in het begin prijzig en dat deed ik er een beetje bij. Met de opkomst van digitale fotografie is fotograferen gelukkig betaalbaarder geworden. Je kunt veel foto’s maken en ziet snel resultaat, dus heb ik het fotograferen in 2005 serieuzer opgepakt. Maar: zien blijft het belangrijkst, daarna komt het plaatje.”

“Het fotograferen van een scharrelaar was voor mij bijzonder, vanwege de prachtige kleuren van deze vogel en omdat je hem maar af en toe ziet in Nederland. In september 2015 zat er eentje op Texel. Toen ik het hoorde heb ik de meteen de volgende dag, 25 september, de eerste boot naar het eiland gepakt. Het was prachtig weer met weinig wind en mooi licht. Bij aankomst zat de vogel in ‘De Nederlanden’ en ik zag hem daar stukjes rondvliegen. Toen vloog hij naar een huisje, genaamd Akiab, en ging héél even op een paaltje langs de weg zitten. Dat was mijn moment.”

“Als het maar even kan ga ik vogels kijken en de camera gaat altijd mee. Net als met vogels kijken leer je vaak veel van andere fotografen die je in het veld ontmoet. Je praat met elkaar en vaak krijg je tips over plekjes, apparatuur enzovoort. Deel dus vooral je ervaringen en sta open voor die van anderen.”

“Ik heb ook een site waar ik mijn vogelfoto’s toon en waar ik een rubriek heb van vogelaars die, net als ik, zeldzaamheden bezoeken.”